maandag 31 oktober 2011

grafruiming

Na enig tobben in familieverband zal het graf van mijn ouders geruimd worden.
Het geheugen laat zich niet dwingen en werkt langs wonderlijke kronkelwegen. Ik denk te pas en te onpas regelmatig aan mijn ouders; soms in verwondering, soms met spijt. Minstens 1 maal in de week betrap mijzelf nog steeds op de urgente aandrift mijn moeder te bellen. Ook barst ik vaker dan mij lief is uit in het gezang:
De baron van Everdingen
zat op het privaat te zingen: bloemkool geef mij maar bloemkool
Het is een blijk van de platvoersheid van mijn geest dat ik mij van de aanmerkelijk verhevener psalmen die mijn vader bij de afwas placht te zingen geen woord meer herinner.
In zekere zin leven ze nog voort in mij.

Maar bij het sporadische bezoek aan hun graf is het mij nooit gelukt enige herinnering, associatie of emotie te ervaren. Leegte. Pas bij hun graf waren ze echt dood.

zondag 30 oktober 2011

55 miljard gevonden

Mijn hartelijke felicitaties gaan uit naar mijn Duitse buren dat zij zo rijk zijn dat ze 55 miljard waren kwijtgeraakt en het niet eens gemerkt hebben.
De Amerikanen zijn in Irak wel eens 6 miljard kwijtgeraakt. Zoeken, zoeken, nergens meer te vinden. Net als de vermeende massavernietigingswapens trouwens.
Maar ja ze hadden het nog wel gemerkt terwijl 6 miljard maar peanuts is (vergelijkenderwijs dan).
Voor de Duitse financiers pleit dan weer dat ze het wel weer hebben teruggevonden en niet verdonkeremaand.
Het mag komisch zijn maar het probleem, dat dit op de achtergrond onthult, is dat de bedragen en getallen tegenwoordig zo gigantisch zijn dat werkelijk geen mens zich er een voorstelling bij kan maken. Het aantal nullen is gewoon te groot. We hebben geen getallenintuitie boven de 1000 of eventueel de 1.000.000 waardoor er een mentaal belletje gaat rinkelen als er iets in de berekening helemaal niet klopt. Daarboven is gewoon alles "Veel". Dus vertrouwen we blind op onze rekenmachines.

de euro: hoe lang nog 2

Mijn kleine notitie van die naam in september lijkt helaas nog steeds te kloppen.
Het onlangs bereikte grote akkoord van de europese leiders heeft daaraan niets veranderd. Zojuist bij Buitenhof 3 PvdA economen die het parlement (of de PvdA die in dit geval een sleutelrol kan spelen) adviseerden om niet met het akkoord in te stemmen. Althans niet zonder nadere garanties. Men dacht aan toezicht van het IMF maar dan met versterkte bevoegdheden. De Kam suggereerde een lichte inflatie als de enige mogelijkheid om de zuidelijke economieen weer een kans te bieden om zich ook echt aan de afspraken te houden maar men zag dit niet als haalbaar (Duitsland).
Ik stond er wel van te kijken. Dit was bepaald geen pappen en nathouden.
Uiterst benieuwd of de PvdA komende week metterdaad zijn nek durft uit te steken en het waagt om nee te zeggen.

zaterdag 29 oktober 2011

de export van verse groente

Tegenover de aanhangers van Geert Wilders zal ik het niet graag toegeven maar soms heb ik ook de indruk dat Nederland aardig vol is. Toch werden wij vandaag weer verblijd met het bericht dat Nederland andermaal het land is dat de meeste groente exporteert ter wereld. Aan de ene kant is dit natuurlijk een compliment waard aan de inventiviteit van de nederlandse agrariers en de slimmerds in Wageningen. Aan de andere kant is het absurd dat een van de dichtstbevolkte landen ter wereld zich specialiseert in agrarische activiteiten. Want als ik mij niet vergis lopen wij in de productie van kippen, varkens en marihuana ook voorop.  

verkeerde voorspellingen 2: de auto heeft zijn langste tijd wel gehad

Het was eigenlijk niet zozeer een voorspelling als een niet expliciete verwachting. Maar in retrospectief is deze aanname nogal komisch.
Toch was hij indertijd - wij spreken de jaren 70 - nu ook weer niet helemaal wereldvreemd.
We hadden net van de Club van Rome vernomen dat er grenzen waren aan de groei en dat alle grondstoffen binnenkort op zouden wezen. Een boodschap die op zich plausibel klonk al bleek naderhand dat  "binnenkort " aardig oprekbaar te wezen.
Verder hielden we regelmatig autoloze zondagen vanwege de olieboycot wat ons aardig inpeperde hoe kwetsbaar we waren voor politieke en economische chantage van de landen die op de resterende olie zaten.
Voeg daarbij dat men zich in die tijd ook bewust begon te worden van de milieuvervuiling en de daarmee op termijn verbonden problemen. En dat het gejammer over files ook toen al niet van de vervuilde lucht was.
Alles samen vormde dat een mix waardoor het niet raar was te denken dat de mensheid op zoek zou gaan naar een elegantere oplossing voor het mobiliteitsprobleem.
Maar ik had natuurlijk kunnen beseffen dat de mensen eerder bereid zijn het risico te nemen om hun kindskinderen te laten kreperen dan om deze Heilige Koe te slachten.

bijna gratis 5: stand-up comedy at balloon juice

De aardigste site die ik ken op het internet is Balloon Juice. Progressieve, erudiete en strijdlustige voorpagina-schrijvers over een breed scala aan onderwerpen, al ligt er wel een stevig accent op de amerikaanse politiek. Maar werkelijk grappig wordt het vaak in de commentaren waar men elkaar te vuur en te zwaard bestrijdt met over elkaar buitelende spitsvondigheden. Je hoeft voor stand-up comedy de deur niet meer uit.

vrijdag 28 oktober 2011

uit het oog uit het hart

Ik hoop van harte dat Occupy Damrak zo slim is om niet in te gaan op het allervriendelijkst verzoek van burgemeester van der Laan om zich naar Amsterdam Zuid te verplaatsen.
De bezetting van het Damrak zal inderdaad wel voor wat overlast zorgen maar dat lijkt mij juist de bedoeling van een bezetting. Anders is het gewoon een kampeerterrein.
Als ze eenmaal verhuizen naar het knollenveldje onder de ABN Amro mogen ze nog wel 10 jaar blijven kamperen want de gemeente kan de grond toch niet meer kwijt door de instorting van de kantorenmarkt. Ze zijn daar werkelijk niemand tot enige last en de nietigheid van de beweging wordt temidden van de in droeve mist gehulde kantoorkolossen verpletterend zichtbaar.
Blijven zitten waar je zit, jongens. Je heet geen Occupy Buitenveldert.

Verkeerde voorspellingen 1: religie is een aflopende zaak

De eerlijkheid gebiedt om de sporadische lezer van mijn blog te waarschuwen dat nagenoeg alle voorspellingen of verwachtingen over de toekomst die ik in het verleden heb geuit, nadien falikant foutief zijn gebleken.
Zo heb ik bij de oprichting van de EO verkondigd dat het daarmee natuurlijk niets zou worden: "een achterhoedegevecht". De kerken stromen immers leeg? Alleen wat oudere vrouwen die de dood voelen naderen doen toch nog aan religie?
Een jaar of 25 later was de EO de grootste publieke omroep van Nederland en bezoeken jaarlijks 10.000 en jongeren de EO-landdagen - een geweldige conservatief-christelijke huwelijksmarkt, die ongetwijfeld van groot nut is om op locaal nivo inteelt te voorkomen.
Ik meende in de jaren 70 in mijn optimistische onnozelheid dat het geloven in een vadergod iets was dat de mensheid zo rond de eeuwwisseling wel voorgoed achter zich zou hebben gelaten, zoals de meesten van ons doen met het geloof in Sinterklaas. Inmiddels zijn wij nog steeds wereldwijd in religieuze oorlogen verwikkeld.

dinsdag 25 oktober 2011

de existentie van het breiende vrouwtje

Vanavond valt op de site van doctor biobrain het volgende te vinden als onderdeel van een aardig essay over het voeren van discussies.
"And so you have a Christian who insists that the debate is about whether or not the Atheist can prove that God doesn't exist, while the Atheist insists the debate is about whether or not the Christian can prove that God does exist.
And these simply aren't the same debates, as both sides are insisting that the other side has to prove their argument; and neither of them sees the need to prove their argument.  And since the Christian isn't proving that God exists, the Atheist proclaims victory by saying the default position is that God doesn't exist.  And since the Atheist isn't proving that God doesn't exist, the Christian proclaims victory by saying the default position is that God does exist.  And they both agree that the other person is close-minded for not seeing this obvious logic.
And of course, the big joke here is that the reason they're doing this is because neither side can prove their point, which is why they keep insisting that the debate requires the other person to prove the point.  And this is something I learned a long time ago, which is why I'm agnostic; thus removing me from the requirement of proving anything."

Dit citaat illustreert alleraardigst waarom een debat met een relieugieus aangeraakt persoon volstrekt nutteloos is. Maar the good doctor vergist zich waar hij meent dat de enige uitweg de agnostische positie is.
Het is een kwestie die kennistheoretisch met name door sir Karl Popper allang is opgelost. Dus ik herhaal alleen maar wat vele originelere geesten al eerder hebben uitgelegd. Maar dat kan gezien alle verwarring nooit kwaad.
Stel iemand beweert dat er een vrouwtje achter Venus zit te breien en dat haar breiwerk het leven op aarde vergaand beinvloed en dat er iedere keer dat zij een steek laat vallen een oorlog uitbreekt. Een interessante theorie die mij ongeveer even waarschijnlijk lijkt als astrologie.
Dan kan ik, wanneer ik mijn ongeloof in deze opvatting uit, niet bewijzen dat het breiende vrouwtje niet bestaat (al zijn ongetwijfeld een hoop natuurkundigen in staat het verhaal uiterst ongeloofwaardig te maken) maar dat hoef ik ook helemaal niet. Het gaat erom waar de bewijslast rust.
Het gaat hier om het onderscheid tussen geloof of metafysica en wetenschap.
Het staat iedereen vrij om naar hartelust te geloven in het breiende vrouwtje maar zodra hij claimt dat het breiende vrouwtje ook in wetenschappelijke zin echt bestaat, dan zal hij het ook moeten bewijzen volgens de afspraken of normen die daarvoor in de wetenschap bestaan.
Welnu het demarcatiekriterium tussen geloof en wetenschap dat Popper heeft voorgesteld is naar ik aanneem breed bekend: falsifieerbaarheid.
Het bewijs dat God en het breidende vrouwtje niet bestaan kan niet worden geleverd zoals Biobrain terecht opmerkt. Dit precies de reden waarom deze bewering niet thuishoort in de wetenschap.
Het betreft hier een zogenaamde existentiele uitspraak: "er bestaat ergens in het heelal een groene zwaan."
Deze uitspraak kan niet tot de wetenschap worden toegelaten want hij kan niet worden weerlegd. Ook al bestaat er een miniscule kans dat hij waar is.
De uitspraak: "alle zwanen zijn groen" is daarentegen wel aanvaardbaar want hij kan worden weerlegd door iedereen die een witte zwaan meeneemt. Hetgeen trouwens nog best riskant is want het zijn huneurige beesten. Dus dit is wel een in beginsel wetenschappelijke uitspraak ook al is hij evident niet waar.

En nu maar hopen dat ik niet op mijn beurt de verwarring weer groter heb gemaakt.

Gemengde gevoelens

Als het parlement besluit het ritueel slachten te verbieden dan kun je moeilijk anders dan je kwaad maken over de enorme hypocrisie. Men bekommert zich wel om de bekorting van de doodsnood maar nauwelijks om het afgrijselijke leven dat de dieren in de voedselindustrie beschoren is. Daarbij spelen financiele motieven een belangrijke rol. En de motieven van de PVV zijn natuurlijk helemaal suspect. Maar ja uiteindelijk zijn de dieren met een verbod toch beter af.

Zo is het ook met de progressieve voorstellen voor hervorming van het mondiale financiele stelsel waarmee het Vaticaan dezer dagen kwam. Je kan er moeilijk tegen zijn, als de Paus de Occupy-beweging op links passeert - maar het is wel even slikken.

maandag 24 oktober 2011

Taoisme 2: geen triomfalisme

30
Those who lead people by following the Tao
don't use weapons to enforce their will.
Using force always leads to unseen troubles.

In the places where armies march,
thorns and briars bloom and grow.
After armies take to war,
bad years must always follow.
The skillful commander
strikes a decisive blow then stops.
When victory is won over the enemy through war
it is not a thing of great pride.
When the battle is over,
arrogance is the new enemy.
War can result when no other alternative is given,
so the one who overcomes an enemy should not dominate them.
The strong always weakened with time.

This is not the way of the Tao.
That which is not of the Tao will soon end.


Wat een beschaving vergeleken met de oorlogshitserij en de oproepen tot genocide in de bijbel. Of vergeleken met het Irak-beleid van Cheney en Bush.

Zie Taoisme 1 voor toelichting

bijna gratis 4: garnalenschillen

Toegegeven het pellen van hollandse garnalen is nogal een gepriegel. Je moet er even de juiste meditatieve geestesgesteldheid voor zien te bereiken. Zogezegd garnalen-zen of de tao van het garnalenpellen.
En de beloning is groot. Weinig hapjes zo lekker als een hand garnalen met wat peper en een likje mayonaise op een melbatoastje (zie hieronder).
Maar wat resteert, de garnalenschillen die meestal worden weggeworpen, is minstens net zo waardevol.
Een kwartiertje laten trekken, even zeven en je hebt een krachtige, bijna zoete basis voor een vissoep.  

zondag 23 oktober 2011

knagen aan de arrogantie

Ik bewonder de volharding van de "bezetters" die vanavond andermaal in hun tentjes de nacht op het beursplein doorbrengen.
Niet omdat ik enige illusie koester dat hun actie in directe zin veel concreets zal opleveren.
Maar ik heb wel de hoop dat zij knagen aan de arrogante zekerheid van de bankiers, de financiele elite en de supplyside economen dat zij onvermijdelijk opnieuw gered zullen worden als zij weer een economische instorting veroorzaken. De Occupy-beweging zou zo een tweede reddingsoperatie wel eens langzaam politiek onhaalbaar kunnen maken. En daarmee een zeer belangrijke preventieve werking kunnen hebben.

zaterdag 22 oktober 2011

levenslang

Onlangs werd een debat aangekondigd tussen een geleerde die voorspelde dat de mens binnen afzienbare termijn dankzij nieuwe medische technieken (toverwoord: stamcel!) wel 150 jaar kan worden en een geleerde die meende dat het bij 110 jaar zou blijven. Of zij het verschil gedeeld hebben en samen zijn uitgekomen op 130 jaar weet ik niet. Intuitief hecht ik ook meer geloof aan de geleerden die menen dat er nog wel een paar jaar extra ruimte inzit maar dat die winst weer teniet zal worden gedaan door de obesitas-epidemie. Waar het mij nu om gaat is dat die projecties van levensverlenging tot meer dan een eeuw bijna altijd worden gepresenteerd als positief - iets waarop wij ons mogen verheugen.
Terwijl het natuurlijk gewoon simpelweg een ramp zou zijn. Een demografische en sociaal-economische catastrofe. Zorgkosten, medische kosten, pensioenlasten... dat behoeft verder toch hopelijk geen betoog.
Maar ook op het persoonlijk vlak is het natuurlijk een ramp. Medische mogelijkheid valt op dit moment eigenlijk altijd naadloos samen met medische norm en -en vanuit het perspectief van de arts- medische plicht.
Dus als we 130 kunnen worden dan zullen we het ook moeten worden.
En dat vooruitzicht is geen pretje. Het sexuele leven wordt na het 100 ste jaar toch echt wat minder zonnig. Daar kan echt geen viagra tegenop. En zo zal het zijn met alle lichamelijke functies. En al die medicijnen die je moet eten met al die fijne bijwerkingen die je dan krijgt. En dan zullen we het over de geestelijke aftakeling maar niet hebben.
Kortom ik heb gisteren de pil van Drion wat al te achteloos als onhaalbaar terzijde geschoven ten faveure van een ontmedicalisering van de huidige wetgeving.
Als we allemaal meer dan 100 kunnen worden dan moet er een mogelijkheid komen om er uit te stappen op een nette manier. Dan is die pil misschien nu nog onhaalbaar maar daarom niet minder urgent en noodzakelijk.

vrijdag 21 oktober 2011

De Pilman komt langs

In het Parool een schitterende tekening van Hein de Kort. Ziekenhuissituatie:

mannetje: Moeder is erg gelovig
arts: Oh .. in dat geval zullen we alles in het werk stellen om het onnodig lijden zo lang mogelijk te verlengen..

Hetgeen mij deed denken aan pil van Drion. Jaren niet meer van gehoord.
Even het geheugen opfrissen bij Wikipedia:
De pil van Drion is een door de Nederlandse rechtsgeleerde Huib Drion in 1991 voorgestelde hypothetische pil waarmee een (hoog)bejaarde die 'klaar is met leven' op humane wijze een einde aan zijn of haar leven zou kunnen maken op een zelfgekozen tijdstip. De pil zou in de voorstelling van Drion met zekere veiligheidsmaatregelen vrij verkrijgbaar moeten zijn. Deze legale verkoop van de pil zou wat betreft Drion alleen gelden voor mensen van 75 jaar of ouder. De pil zou feitelijk uit 2 pillen bestaan. Pil A & Pil B zouden met enkele dagen tussentijd ingenomen moeten worden. Dit zou ertoe dwingen er nog eens over na te denken. In ruimere zin gaat de discussie over de pil van Drion over het recht (of niet) op zelfdoding.
Een dergelijk medicament bestaat tot op heden nog niet in Nederland.
Voormalig Minister van Volksgezondheid Els Borst (D66) zorgde in de jaren negentig voor ophef in Nederland omdat zij de Pil van Drion wilde legaliseren.

Erg mooi en ik ben voorstander en zou hem tezijnertijd zelf ook wel willen.
Maar ik verwacht dat dit te radicaal is en blijft en er dus nooit van zal komen.

Eerlijkerheidshalve heb ik de actuele situatie rond beleid en uitvoering van euthanasie niet scherp in beeld.
Ik spreek dan ook verder in vermoedens - al schrik je van het aantal mensen dat op internet informeert waar je die pil zou kunnen kopen.
Ik denk dat het probleem niet zozeer is gelegen in de wetgeving en de waarborgen voor zorgvuldig handelen.
Er is niks mis met zorgvuldigheid en het voorkomen van ongelukken zelfs als het allemaal wat burokratisch wordt. Voor mijn part worden de waarborgen nog aangescherpt. Het probleem ligt volgens mij in de uitvoeringspraktijk. Het probleem is dat de arts niet alleen de euthanasiebeslissing neemt maar hem ook nog zelf moet uitvoeren. De arts is opgezadeld met een dubbelrol. Hij begeleidt het stervensproces en beoordeelt het criterium ondraaglijk lijden. Maar hij moet ook nog eens de levensbeeindiging zelf uitvoeren.

Nu is het gelukkig zo dat artsen een gezonde hekel hebben aan het doden van hun patienten.
Dat moeten we vooral zo houden. Bovendien hebben ze vaak ook nog eens een jarenlange persoonlijke band gekregen. Dat maakt het er ook al niet gemakkelijker op.
Menige arts heeft dan ook naar mijn indruk een diepe weerzin tegen de hem opgelegde taak om actief levensbeeindigend in te grijpen. Dit beinvloedt sterk zijn beoordeling van de ondraaglijkheidscriterium. Hij heeft bewust of onbewust neiging tot uitstellen in de hoop dat het tot afstel komt. Ofwel door het overlijden van de patient ofwel doordat de patient is niet meer bij machte is de doodswens nogmaals te bevestigen.

Die rollen moeten dus worden gescheiden. De arts beoordeelt uitsluitend de medische situatie: het ondraaglijk lijden. Voor mijn part gaat er dan eerst nog een psycholoog langs om te kijken of de doodswens wel oprecht is. En een jurist om erop toe te zien dat de zaak juridisch klopt en er geen erfgenamen zitten te stoken.

En als dat allemaal netjes op orde is komt de Pilman. Die gaat niet eerst uitvoerig kennismaken en koffidrinkend een emotionele band opbouwen. Nee, zij volstaat met het sober overhandigen van de pil en het er op toe te zien dat hij geconsumeerd wordt. En dan vertrekt zij weer. Het is in een half uur gepiept.
Dit lijkt een ingewikkelde procedure maar hij kan volgens mij binnen een week worden afgewikkeld terwijl de arts nu de situatie soms maanden rekt in hoop dat hij er onder uitkomt.
De Pilman moet natuurlijk op een verantwoorde manier met vergif kunnen omgaan. Een specialisme binnen de opleiding voor apothekersassistent?

donderdag 20 oktober 2011

Lafaards

Saddam Hussein werd gevonden weggedoken in een gat in de grond.
Qaddaffi vond zijn einde weggekropen in een rioolbuis.
Zoveel eerloze lafheid verbaast mij toch enigszins.

De grote sadisten en slachters zijn trillende konijnen als zij zelf aan de beurt zijn.

Ruggegraat

Ik ben er zeker van dat deze opmerkingen barsten van de spelfouten. Men mag dit zien als een daad van protest. Sinds een commissie van taaldeskundigheden om onnavolgbare redenen besloten heeft het niet bestaande woord ruggengraat in het nederlands te introduceren heb ik besloten niet meer mee te doen met die onzin. Wij hebben in nederland een graat in onze rug: ruggraat wordt uitgesproken als ruggegraat en ook zo geschreven. Klaar. In een moeite door heb ik ook al dat gepriegel met hoofd- danwel kleine letters en streepje juist niet of wel, maar overboord gezet. En aan dat Dictee doe ik al helemaal niet meer mee.
Wij nederlanders moeten tegenover die spellingsfundamentalisten meer ruggraat tonen.

P.S. Ik maak mij eigenlijk niet eens zozeer druk om de invoering van een nieuwe conventie in de schrijftaal als wel over het fenomeen dat die conventie dan weer wordt overgenomen in de spreektaal: nieuwslezers die plotseling ruggegraat met grote nadruk op de nieuw verzonnen N gaan uitspreken.
En daar maak jij je druk om? Toegegeven daar heb ik geen rationele verklaring voor zomin als voor de breinpijn die het oplevert als mensen in alle onschuld menen dat normaliter een inhoudsmaat betreft.

woensdag 19 oktober 2011

I Amsterdam

Dit is veruit de meest irritante reclameuiting die ik ken. Het is geen nederlands, het is geen engels. Ik vind het een flauwiteit, flut. Niks aan de hand zou je zeggen: er zijn zoveel irritante reclames. Maar in dit bijzondere geval zit het mij lelijk dwars.
Ten eerste gaat het hier niet om het gebruikelijke milieuvervuilende wasmiddel of obesitasbevorderend frisdrankje maar om Amsterdam. Dus de platvoersheid van deze slogan wekt bij mij gevoelens van schaamte op. Ik ben principieel tegen nationalisme en chauvinisme en andere stammenstrijd opwekkende opvattingen die samen met religie tot de ergste gesels van de mensheid behoren. Maar voor Amsterdam heb ik altijd heimelijk een uitzondering gemaakt in de gedachte dat als Spinoza trots was op Amsterdam ik mij dat ook wel kon veroorloven. In het buitenland zeg dan ook op de vraag waar ik vandaan kom steevast niet the Netherlands maar met enige voldoening Amsterdam. Schaamte dus. Maar het wordt nog erger.
Het schijnt zo te zijn dat de toeristen die onze stad bezoeken die loze kreet vreselijk leuk vinden en zich en masse bij die gigantische letters op het Museumplein laten fotograferen. Nou kan je nog denken: dat zijn vast fransen of italianen die zelf nauwelijks engels spreken en daarom van die banaliteit geen pijn aan de vullingen in hun gebit krijgen. Maar helaas.
Onlangs werd ik geconfronteerd met iemand die pienter is, in ruime mate over gevoel voor humor beschikt en bovendien beter engels spreekt dan ik die toch geheel ongevraagd meedeelde deze reclame leuk te vinden. Daar sta je dan.
Nou ja over smaak valt niet te twisten, zegt men dan. Dat lijkt de voor hand liggende uitweg.
Maar het geval wil dat ik het daar in het geheel niet mee eens ben. Ik ben integendeel van mening dat over smaak zeer belangwekkende discussies mogelijk zijn. En ik ga er prat op als rationalist het relativisme ook op esthetisch en ethisch terrein te verwerpen. Het is niet allemaal 1 pot nat en ieder zijn mening. Er is discussie mogelijk over kwaliteit en verschil in niveau. Ik kom daarop terug. 

dinsdag 18 oktober 2011

Incubatietijd

Wat mij het meest verbaast aan de wereldwijde protesten die nu gaande zijn is de enorm vertraagde timing.
Het kapitalisme stort in als gevolg van het systeemfalen van ongebreidelde marktwerking.
Zelfs Alan Greenspan gaf toe dat de theorie van een zichzelf corrigerende markt, als gevolg van desastreuze korte termijn hebzucht bij de grote spelers, niet bleek te kloppen. Het systeem moest worden gered door vergaand overheidsingrijpen (het vermaledijde socialisme). Einde van het marktfundamentalisme zou je denken.
Maar wat gebeurt? Bij de volgende verkiezingen worden in Engeland, in Nederland en bij de congresverkiezingen in de V.S. niet de sociaaldemocraten beloond maar tot mijn ontzetting de meest rechtse partijen aan de macht gebracht. Die doen uiteraard niets om het systeem aan banden te leggen maar maken met succes de economische ellende voor gewone mensen nog wat groter. En eindelijk na een zwangerschap van 3 jaar wordt een kleine protestbeweging geboren.

P.S. Toegegeven de Spanjaarden en de Grieken waren al wat eerder massaal op de been. Vooral de Griekse 1 % ers hebben het dan ook wel heel bont gemaakt. De krant bericht vandaag dat ze 600 miljard over de grens gesleept hebben naar vooral Zwitserland - meer dan alle door Europa toegezegde steun.

maandag 17 oktober 2011

de achterdeur

Het softdrugsbeleid van de nederlandse regeringen van het afgelopen decennium heeft uitsluitend bestaan uit pesterijtjes aan de voordeur - zie ontmoedigingsbeleid hieronder.
Inmiddels is het een schandaal dat aan de criminele en corrumperende situatie aan de achterdeur in het geheel niets wordt gedaan. Ja, er wordt wel eens een plantage opgerold of een aantal porsches in beslag genomen maar dat leidt alleen tot lichte prijsopdrijving en verdere woekerwinsten en criminalisering. Al dat zwarte geld zoekt een uitweg naar bijvoorbeeld de bouw en vastgoedhandel.
Terwijl de oplossing toch zo eenvoudig is. Legaliseer en leg de productie in handen van onze eerzame agrariers. En hef een stevige belasting op de verkoop. De woekerwinsten gaan dan naar de staatskas.
En iedereen krijgt belastingverlaging: hoera! Als de regering niet alleen nederwiet wil aanbieden kan zij misschien wat inkopen bij boeren in Afganistan en Marokko - dat zou pas vruchtbare ontwikkelingssamenwerking zijn.

Als ik mij niet vergis gaat Californie uit financiele nood geboren hierover binnenkort een referendum houden. De tijd dat Nederland gidsland was voor het drugsbeleid is droevig lang geleden.
Persoonlijk vind ik het zeer frustrerend dat ik met die gram in de maand (vergelijkbaar met 1 maal per week een glas wijn) die ik gebruik - hoe weinig ook- de criminaliteit subsidieer.

zondag 16 oktober 2011

marathon

Ook nog een tijd het einde van de marathon gadegeslagen.
Grote bewondering voor iedereen die de eindstreep haalt. Maar het is werkelijk niet om aan te zien.
Wat een gestrompel, wat een geschokschouder, met stijve benen of juist met de neus ongeveer in het asfalt: het is te pijnlijk om aan te zien.
Het is allemaal een groot misverstand. Mensen kunnen niet lopen. Het is een vergissing dat wij ooit uit de bomen zijn gekomen.

Damrak

Vandaag -the day after- alsnog een bezoekje aan het Damrak gebracht. Een genoegelijke sfeer. Naar schatting 70 kleine tentjes, 200 mensen en een tentoonstelling van de 1500 boodschappen, slogans en kreten die door de deelnemers van gisteren zijn achtergelaten, waaronder overigens heel geestige. Verder een organisatiecomite met 4 laptops en levendige discussies tussen jonge anti-globalisten en oude anarchisten.

Maar indrukwekend was vooral de optocht aan de overkant van het Damrak waar 10.000 en mensen op weg waren naar de Kalverstraat om een nieuwe broek met voorgefabriceerde slijtage te kopen.

Na anderhalf uur weer vertrokken. Aan mij heeft de revolutie niet veel: indertijd al na 16 uur uit het Maagdenhuis vertrokken wegens uitputting na een gebroken nacht op de vloer naast een prullenbak.

ontmoedigingsbeleid

De regering stelt met zorg vast dat er sprake is van een toenemend alcoholisme onder de bevolking.
Ook het zogenaamde coma-zuipen onder jongeren is voor de regering een punt van zorg. Daarom stelt de regering de volgende maatregelingen voor.
Slijterijen die zijn gevestigd binnen een afstand van 150 meter van een school zullen niet langer worden toegestaan.
Er komt een volledig verbod op alle alcoholhoudende dranken die meer dan 15% alcohol bevatten. De verkoop van whiskey, cognac en jenever wordt dus gestaakt aangezien deze dranken een bedreiging vormen voor de volksgezondheid.
De beroepsgroep van slijterijhouders heeft er in een protestbrief opgewezen dat jongeren met behulp van een scooter, fiets of zelfs te voet in staat zijn een afstand van 150 meter te overbruggen.
Tevens dat veel alholisten verslingerd zijn aan witte wijn en dat coma-zuipen meestal met het laagalcoholische bier plaatsvindt. Tevergeefs.

De vergelijking gaat natuurlijk mank. Alcohol richt werkelijk grote persoonlijke maatschappelijke schade aan. Van het verhoogde THC gehalte is jaarlijks hoogstens 1 dronken Franse touriste tijdelijk een beetje in de war.

zaterdag 15 oktober 2011

Occupy Damrak

Ik had vandaag andere verplichtingen en ik was dus helaas niet in de gelegenheid om op het Damrak te gaan staan met een bordje op mijn buik met de tekst "Hallo wij krijgen nog 30 miljard terug. Even geen bonussen graag."
Maar ik begrijp dat er een 1000 tal is komen opdagen wat mij niet slecht lijkt in aanmerking genomen dat de situatie hier dankzij het polderen en de vakbeweging lang zo extreem niet is als elders.  

Het Leger van onze Lieve Heer en de Antichrist

Obama stuurt 100 soldaten als adviseur naar Uganda ter bestrijding van Kony en de Lord's Resistance Army. Het gaat hier om de ergste oorlogsmisdadigers die op dit moment vrij rondlopen (met uitzondering van misschien Dick Cheney). Grootschalige verkrachting is een vaste gewoonte en recrutering vindt plaats door  het kidnappen van jongetjes die gedwongen worden hun beide ouders te vermoorden.
Alle lof dus voor een poging om daaraan een eind te maken. Maar zowel millitair als politiek zeer riskant.
Als het miliair hopelijk allemaal op rolletjes loopt krijgt Obama geen enkel crediet want de catastrofes in Africa laten de Amerikanen nog onverschilliger dan ons.
Als het allemaal tegenzit of wat langer gaat duren zal de kritiek niet van de lucht zijn.
De liberalen zullen net als bij Libie wel weer tegen zijn uit angst voor een nieuw Afganistan en christelijk rechts zal de overtuiging dat Obama heimelijk moslim is en zelfs de Antichist, bevestigd zien.
De Eindtijd is aangebroken: de Antichrist trekt ten strijde tegen het leger van de Heer.

update:
De liberalen van Balloon Juice zijn nu wel voorzichtig positief - misschien heeft het geholpen dat Libie niet is ontaard in een nieuw Afganistan. De beruchte Limbaugh schijnt zijn tirade dat Obama moedige christenstrijders wil vermoorden halverwege te hebben afgebroken toen hem werd ingefluisterd dat het niet helemaal normale christelijke praktijken betreft.
Overigens schijnt er een uiterst actieve lobbygroep van 250.000 Amerikaanse jongeren te bestaan die zich het lot van de kindsoldaten heeft aangetrokken. Ik zat dus goed mis wat betreft die Amerikaanse onverschilligheid.

Melba toast met schelvislever

Voor een lekkernij als schelvislever - de kaviaar van de armen- moet je natuurlijk even zelf de toast maken.
Rooster een boterham en snij hem overlangs door. Dit is een heel bevredigend klusje omdat het heel moeilijk lijkt maar kinderlijk eenvoudig is: het mes glijdt als vanzelf door het zachte deel tussen de geroosteerde zijkanten. Met een ongeroosterde boterham krijg je dat niet voor elkaar.
Nu de geroosterde kanten van de boterham op elkaar leggen en nog even kort in de broodrooster.
Je hebt nu toast die oneindig veel lekkerder is dan die treurige fabrieksprodukten.
Waarom je trouwens nooit ergens schelvislever krijgt is mij een raadsel. Ik ben er dol op. En ik neem aan dat het ook nog gezond is want het barst van de visolie.
En je kan van de resterende olie uit het blikje een aardige mayonaise maken voor bijvoorbeeld over hardgekookte eieren. Wel een beetje neutrale olie als zonnebloemolie toevoegen want is nogal sterk van smaak.
Hoe ik aan al die wijsheid kom weet ik eigenlijk niet meer. De schelvislever is familietraditie: wijlen mijn moeder presenteerde het steevast bij elke familiebijeenkomst maar ze deed dat op crackers of gewoon geroosterd brood.

donderdag 13 oktober 2011

Bijna Gratis 3: project Gutenberg

Bijna net zo waardevol als de openbare bibliotheek is het project Gutenberg. Dit is net als Wikipedia en het GPS geleid "schatzoeken" een van die wonderlijke cadeau's van de internetgemeenschap aan zichzelf.
Het zijn collectieve prestaties van een belangeloosheid die wonderbaarlijk is in een maatschappelijk systeem waarin harteloos eigenbelang meestal niet alleen norm maar ook missie lijkt te zijn. Zelfs de grootste cynicus zou er nog een fleuriger mensbeeld van krijgen.
Ook project Gutenberg stelt de hele wereldlitteratuur gratis ter beschikking- op internet en dus dag en nacht.

Nou ja minus dat gedeelte waar nog copyright op rust maar dat -nieuw is niet beter- kunnen we toch wel missen?
P.S. Het grappigste boek dat ik ken is bijvoorbeeld al rond 1750 geschreven: Tristam Shandy van Laurence Stern. Voor werkelijk superieure meligheid heb je echt Youp niet nodig. Wikipedia geeft over de auteur en zijn boek prima achtergrondinformatie.

Bijna gratis 2: de wereldlitteratuur

Een van onze meest waardevolle instellingen is zonder twijfel de openbare bibliotheek.
Voor een habbekrats krijgt iedereen een jaar lang toegang tot tot de onvoorstelbare varieteit en rijkdom van de volledige wereldlitteratuur. Waar eeuwenlang een bibliotheek van meer dan 30 boeken een privilege was van de elite heeft nu iedereen het volledige culturele erfgoed tot zijn beschikking.
En dan kan je er ook nog in een aangenaam verwarmde zaal temidden van prettig publiek onder het genot van een kopje koffie een breed scala aan kranten lezen.
Kortom het is onvermijdelijk en urgent dat ons fijne kabinet aan deze wantoestand een einde maakt door er fiks op te bezuinigen.

zonder boord

Je kan in elke willekeurige herenkledingzaak honderden overhemden kopen, gemaakt van diverse materialen en in allerhande smaakvolle dan wel gruwzame dessins.
Je zou dus denken keus genoeg.
Maar op al die overhemden zitten boorden. Steeds dezelfde door de modeindustrie gedicteerde boorden. Lage boorden, hoge boorden, lange punten, scheve punten, knoopje erop. Dat wil jaarlijks nog wel eens wijzigen om de verkoop op gang te houden. Maar een boord zit er op.
Een overhemd zonder boord is met geen mogelijkheid te krijgen.
Zelf ben ik de trotse en tevreden eigenaar van 1 overhemd zonder boord, ooit als een soort wonder tot mij gekomen in een tweedehands kledingwinkel maar een tweede heb ik nooit kunnen vinden.
Niet in Amsterdam maar evenmin in Frankrijk, Egypte of Turkije. Terwijl je toch op Al Jazeera wel eens een Arabier zonder boord ziet. Misschien is er een speciaal adresje in Dubai maar daar ga ik toch echt niet helemaal heen.

dinsdag 11 oktober 2011

Taoisme 1: leidinggeven

Tao te tjing is het meest fascinerende en meest ondoorgrondelijke boek. Het stamt uit een totaal andere cultuur en dan ook nog eens van 2 millenia geleden. Er wordt gedacht in ons vreemde categorien, onbekende concepten met onbegrijpelijke rederentiekaders. Toch lijkt zo nu en dan een stukje volkomen toegankelijk en helder als glas.

17
The best leaders are those the people hardly know exist.
The next best is a leader who is loved and praised.
Next comes the one who is feared.
The worst one is the leader that is despised.

If you don't trust the people,
they will become untrustworthy.

The best leaders value their words, and use them sparingly.
When she has accomplished her task,
the people say, "Amazing:
we did it, all by ourselves!"

De vertaling is overigens van McDonald en de meest leesbare die ik ken met als aardige bijkomstigheid dat het waarschijnlijk om een feministische dame gaat want waar maar enigszins mogelijk vertaalt McDonald she in plaats van het gebruikelijke he.
Het meest fascinerende begrip in het Taoisme vind ik overigens wu wei (loslaten, niet-doen) dat de kern vormt van deze filosofie - ik kom daarop terug. In de bovenstaandse passage is het begrip impliciet aanwezig in de lof voor de leider die op de achtergrond bescheiden onzichtbaar blijft, die niet ingrijpt maar overlaat aan anderen en zo haar doel realiseert.

Wat de inhoud betreft: sommige gedeelten van het boek vallen te lezen als adviezen aan een jonge prins -vergelijkbaar met Macchiavelli's boek van die naam maar met een totaal andere strekking.
Ook moet worden erkend dat we een dergelijke terughoudendheid van politici die democratisch gekozen willen worden niet kunnen verwachten - een zeker populisme is dan onvermijdelijk.
Curieus genoeg heeft community organiser Obama nog weleens neigingen in deze richting hetgeen dan ook tot hoon leidt in de Amerikaandse pers.
In de handleidingen voor egomaniakale jonge aspirant managers hoeven we dit soort aanbevelingen al helemaal niet te verwachten.

zondag 9 oktober 2011

Spinoza

Waarschijnlijk is dit de meest revolutionaire zin ooit opgeschreven:
Now seeing that we have the rare happiness of living in a republic, where everyone's judgment is free and unshackled, where each may worship God as his conscience dictates, and where freedom is esteemed before all things dear and precious, I have believed that I should be undertaking no ungrateful or unprofitable task, in demonstrating that not only can such freedom be granted without prejudice to the public peace, but also, that without such freedom, piety cannot flourish nor the public peace be secure.

Tragisch is dat dat eigenlijk nu nog steeds zo is.
In een tijd waarin de Paus nog steeds het gebruik van condooms in Africa probeert te verhinderen (behalve voor homosexuelen met AIDs want die kunnen toch geen kinderen krijgen), waarin Israel met alle geweld wil worden erkend als Joodse Staat in weerwil van de demografische realiteit, menig land gebukt gaat onder de Sharia en de gouverneur van Texas gebedsdagen organiseert om regen af te smeken met de implicatie dat ieder die niet meebidt schuldig is aan de droogte, is deze zin nog steeds even revolutionair.

Kamperen ,,,,, maar waar?

Dat kamperen op het Damrak daar zal het wel niet van komen.
Naar ik begrijp zat bij de beurs ook eigenlijk het probleem niet. Maar bij de risicobelustheid en winstgeilheid van de banken en de kredietbeoordelaars en bij de lafheid van de toezichthoudende centrale banken (onze mummel mummel Wellink en de ECB). En zijn vooral de pensioenfondsen er in gestonken.
De mensen hebben er al in berust dat ze voor die schade mogen opdraaien door fijn 2 jaar langer te werken.
Maar we zijn nog in geen jaren uit het slop en Peak Oil begint zich al af te tekenen. Dus van Kamperen kan het nog wel komen - alleen waar is nog onduidelijk. Bij de Hulp voor Onbehuisden?
We leven kortom in interessante tijden. Een troost: in grote delen van de rest van de wereld (Brazilie, China, India) gaat het beter dan ooit of sinds eeuwen.

zaterdag 8 oktober 2011

arrogante uitdeukers

Vanmorgen op de radio: de Nederlandse belastingbetalers hebben nog steeds 30 miljard van de banken tegoed.
Maar de bonuskultuur woekert alweer als vanouds. En de regulering om herhaling te voorkomen is nog steeds niet van de grond gekomen. Er wordt ook nog niet meer verwacht dat de politiek nog serieus zal durven ingrijpen. Het blijft dus nog steeds privatisering van de winsten en socialisering van de verliezen geblazen. Sterker nog hoe groter de verliezen hoe hoger de bonussen lijken te worden.
Na de val van de muur hebben die corporatistische uitbuiters alle schaamte opzij gezet en zijn een sluipende klasseoorlog begonnen.
Wanneer krijgen we hier eindelijk Bezet het Damrak?

vrijdag 7 oktober 2011

reclame

Een van de wonderen van het internet is toch wel dat ik onmiddellijk na plaatsing van het onderstaande bericht de volgende mededelingen aan mijn broek kreeg:

Kind Hyperactiviteit ADHD (een natuurlijk geneesmiddel)
50% korting op musicals
Gratis Juridisch advies
Landelijke Meubels

Ik aarzel of ik dit nu griezelig of indrukwekkend vind.

Rap

De kleuterschool gaat mee met de tijd.
Het volgende (auteur mij onbekend) dient te worden vertolkt in het agressieve staccato van de rap. Bij voorkeur door een aanbiddelijk meisje van 5 in haar prinsessenjurk.

Halloo
Mijn naam is O
'k Heb een aardappelneus
En een fietsenrek
En ik werk in een knopjesfabriek.

Komt een Bob naar me toe
Die zegt O
Heb jij een drukkoo?

Ik zeg Nee
Breng je arm (been, neus, duim, etc.) naar de knop ....etc.

cool

Ik begrijp heel goed dat het cool kan zijn om in een oude kapotte spijkerbroek met opgestroopte pijpen te lopen. Signaal: nonchalence en ik doe niet mee aan die mode-onzin.
Maar dan moet je hem wel even zelf een paar jaar dragen of desnoods voor 3 euro tweedehands kopen.

Maar hoe het cool kan zijn om een volkomen stukgesleten spijkerbroek nieuw aan te schaffen voor de somma van 98 euro gaat mijn verstand volstrekt te boven. Dan ben je toch wel een enorm sukkelig slachtoffer van de modeindustrie.

woensdag 5 oktober 2011

een bijtertje

Een geblondeerd keffertje scheldt de leider van de grootste oppositie (nou ja oppositie?) partij voor bedrijfspoedel van het kabinet - en de man is politiek uitgespeeld en kan zijn biezen wel pakken. Effectief is het monstertje wel.