toch dankbaar voor ons ziektezorgstelsel

Het lijkt er op dat de Amerikanen eindelijk een min of meer normale ziektekostenverzekering krijgen zoals in de gehele beschaafde wereld gebruikelijk is. Als ze tenminste zo verstandig zijn om niet op Romney te stemmen want die heeft al beloofd dat gehate Obamacare weer af te schaffen.
Bij het volgen van de gigantische ophef die er nu al drie jaar over is gemaakt zijn mij twee dingen bijgebleven.
De stupiditeit van Rechts Amerika. Bijna iedereen die in de VS echt serieus ziek werd ging tot voor kort failliet of dood. En meestal allebei. Maar elke poging om wat aan te doen aan al die onverzekerden of onderverzekerden werd beschouwd als niet minder dan een Communistische Aanslag op de Vrijheid.
In Nederland is een behoorlijke ziekenzorg - bij alle onvolmaaktheid- vanzelfsprekend. Het was een schok weer eens te beseffen dat het niet een natuurlijk gegeven is maar uiteraard mensenwerk en wel degelijk een reden tot grote dankbaarheid.
Dankbaarheid ironisch genoeg aan de Duitse bezetters. Wikipedia:
In Nederland werd in 1941 naar Duits voorbeeld een verplichte ziekenfondsverzekering voor de mensen met een inkomen beneden de loongrens ingevoerd (ziekenfondsgrens). 

Israels in Amsterdam

Een charmante tentoonstelling in het Stadsarchief. Een paar heel sterke schilderijen en veel boeiende schetsen van het leven op straat en het werkzame leven van de armen - vooral de vrouwen.
Frappant is hoezeer de sociale verhoudingen zijn verschoven. De schilder is een nette meneer met een bolhoedje en een fascinatie voor de schilderachtigheid van de onderkant van de samenleving. Die bittere armoe en dat standenverschil zijn dankzij 100 jaar sociale strijd gelukkig verdwenen.
Ironisch genoeg zijn het nu de schilders die als kleine neringdoenden meestal op de grens van de armoe leven.

CO2 en ontwikkelingssamenwerking

Op teletekst 111 wordt ons vanuit Wageningen gemeld dat, als wij heel erg ons best doen, de zeespiegel "slechts" 75 centimeter gaat stijgen.
Op pagina 113 stelt de VVD voor het geld van ontwikkelingssamenwerking te gebruiken voor de aanleg van wegen zodat wij overal 130 kunnen rijden
Misschien moeten wij het voor de verstandelijk gemankeerden van de VVD nog even herhalen:
Nee, het geld dat bedoeld was voor de ellende in de wereld gebruiken om heel hard te rijden in je auto is NIET wat ze in Wageningen bedoelen met heel erg je best doen.

de kroket en de culi's

Het is mij een raadsel. De kroket is in Nederland zelfs onder culinair geschoolden een soort heilige koe. Iemand als Johannes van Dam wijdt er serieus kwaliteitsonderzoek aan. Dat is misschien nog te billijken, maar de vaak positieve uitkomst al weer een stuk minder. Zelfs top-koks generen zich niet om toe te geven dat ze er graag een eten van dit of dat merk.
Hoe krijgen ze die dingen in hemelsnaam door hun keel?
Zelf ben ik op leeftijd en is mijn smaak dus al flink achteruit gegaan. Bovendien rook ik stevig. Dus ik neem op voorhand aan dat ik hoogstens half zoveel proef als voornoemde experts maar ik heb al in geen jaren meer dan een halve kroket naar binnen kunnen krijgen. Die dingen zijn steevast bremzout en smaken naar een overmaat aan mosterd, lavas en goedkope ham. En vet dus.
Je zou bijna gaan twijfelen aan de smaak-papillen van al die twee-sterren "torentjes op een bedje van..." bouwers.

welkom

Waarom bezoekt een buitenlander Amsterdam?
Antwoord: de musea en de coffeeshops.
Wat doen wij dus als Nederland in een recessie zit en we iedere euro kunnen gebruiken?
We doen de musea geheel of half dicht en ontzeggen aan buitenlanders de toegang tot de coffeeshops.
Je moet er als gezagsdrager of bewindspersoon even opkomen! Nu nog even de Wallen afsluiten er komt helemaal niemand meer. Maar laten we vooral die leeg-staande kantoren ombouwen tot leeg-staande hotels.
Overigens is de volgende stap natuurlijk dat ik voor mijn anderhalve gram per maand helemaal naar Portugal of Uruguay moet.

de euro: hoe lang nog?

En die arme Grieken blijven dus nog even in de euro - als een mishandeld kind dat blijft hopen dat moeder Angela uiteindelijk toch nog van hem zal houden.
We zullen hopen dat papa Hollande voor hem durft op te komen nu hij wat steviger in het zadel zit.
Maar ik blijf vrezen dat drachmes drukken de enige uitweg is.

ziekte en koeien

Wanneer ik gebukt ga onder een lichte bronchitis of een stevige griep pleegt mijn verstandelijk niveau te dalen naar dat van de koe - een dier dat gekenmerkt wordt door een lichte nieuwsgierigheid en een prijzenswaardige voorliefde voor Mozart (zoals afgemeten aan de melkproductie) maar dat weinig anders heeft te melden dan: boeh.
Des te groter mijn respect voor de kunstenaars uit vroeger eeuwen die, gekweld door de meest verschrikkelijke kies-pijnen, tbc of syfilis en en niet minder door de barbaarse medicijnen die toen beschikbaar waren (zoals Heine en Schubert), niettemin wonderbaarlijke kunstwerken tot stand brachten.

Overigens geen kwaad woord over de koe. Een dier met hele lieve wimpers. Dat bij het er-uit-fokken van de agressie ook een deel van haar natuurlijke intelligentie is gesneuveld kan zij ook niet helpen. En nieuwsgierig is zij nog steeds. Als jongetje ben ik ooit met mijn broer gaan vissen. Wij hadden begrepen dat een emmer met een dweil erover een onmisbaar attribuut was - voor het geval je een vis zou vangen.
Probeer dat maar eens in een wei vol koeien: die emmer moest en zou worden omgegooid om te kijken wat er onder de dweil zat. na drie keer hebben we dat van die dweil maar opgegeven.

het EK en de Dood

Regelmatig overvalt mij het besef dat ik het grootste deel van mijn leven mijn tijd heb verdaan, verspild en vermorst.
Maar nooit is dat besef zo levendig als tijdens het kijken naar een voetbalwedstrijd op de televisie.
Dat is geheimzinniger dan het lijkt want meestal heb je dat gevoel in retrospectie en tijdens een minstens even stompzinnige bezigheid als het bekijken van wielerwedstrijd heb ik dat gevoel nooit.
Maar tijdens een voetbalwedstrijd kijkt altijd de Dood grijnzend mee.

crepeergoot

De Raad voor de Volksgezondheid weet ons te melden: al die zieke bejaarden dat wordt te duur. Jammer maar dat moeten die mensen zelf maar betalen. Ze dachten misschien dat ze al 40 jaar hadden betaald?
Ja, dat was wat naief. En we hebben het geld nu nodig om onze fijne corrupte banken overeind te houden.En al die bonussen zijn ook niet gratis.

Dus dat wordt een leuk eindgesprek:

- Beste Meneer Rufus. U wordt oud en gebrekkig en u kunt niet meer voor zichzelf zorgen. En wij als samenleving kunnen dat ook niet. Dat zult u toch wel begrijpen.
- Nou geef mij dan maar een Pil van Drion.
- Dat kunnen wij helaas voor u niet met onze christelijk conservatieve principes in overeenstemming brengen.
Maar ziet u die mooie goot daar? Daar mag U creperen.

de euro hoe lang nog?

De Europese elite is nu eindelijk zover dat wordt ingezien dat de euro alleen valt te redden met een Grote Sprong voorwaarts: de Verenigde Staten van Europa. Ter zake deskundigen als Paul Krugman wisten bij de introductie van de munt al te melden dat de euro op den duur onhoudbaar zou blijken zonder politieke en fiscale eenheid.
En wat is er tegen? Rotterdammers vinden het heel normaal (al beseffen zij het meestal niet) dat zij via overdracht uit de collectieve middelen Drente subsidieren. En New Yorkers houden Alabama overeind.
Dus waarom wij niet de Grieken?
Ik heb er maar een probleem mee: het totale democratisch deficiet. Het nieuwe Europa wordt geen democratie maar een olichargie van bankiers en miljardairs met maar 1 doel: afbraak van de sociale voorzieningen met oog op verdere zelfverrijking.

update: De Spaanse banken zijn maar weer eens gered voor 125 miljard. Over het redden van de Spaanse werkelozen wordt uiteraard niets vernomen.

een millennium later

Omar Khayyam. Wij hebben het hier over een elfde eeuwse Perzische dichter en astronoom. Een wereldwijd vermaard genie. Hij liet zich in zijn verzen wel eens wat vrijzinnig ironisch uit over religieuze hypocrisie.
1000 jaar later.
Vandaag meldt het Parool dat de de beroemde Turkse pianist Say een gevangenschap boven het hoofd hangt omdat hij tijdens een concert uit Omars verzen citeerde. Let wel hij deed dat niet Iran maar in Turkije.
Het Turkije dat ons wordt voorgesteld als het nieuwe democratische model voor het Midden-Oosten.
Soms zakt de moed over de menselijke stupiditeit je echt in de schoenen.

Een vers in de vertaling van Juan Cole:

When life has been drunk to the dregs,
whether at home or abroad;
and its full measure used up,
whether it’s been bitter or sweet;
have some wine, 
since after you and me,
the moon will go on 
waxing and waning
from crescent to full.

stedelijk museum

In de details heb ik mij niet verdiept maar volgens mij zijn de menigvuldige en vooral de financiele problemen van het Stedelijk Museum het gevolg van een treurig misverstand over de functie van een museum voor de moderne kunst.
De misvatting bestaat dat dat zo een museum zoveel mogelijk moet aanschaffen wat door de grote kunsthandelaars in New York en Londen is uitgeroepen tot toonaangevend.
Of dat kwaliteit heeft staat nog ter discussie maar dat het een belachelijk opgeklopte hoeveelheid poen kost is zeker. En wat krijg je in het beste geval? Een slap aftreksel van wat elders beter te zien is.
Wat moet een Nederlands museum voor de moderne kunst laten zien? Het beste wat Nederlandse kunstenaars  in de afgelopen 50 jaar hebben gemaakt. En dat is in de meeste gevallen -zeker als je er een beetje op tijd bij bent - voor een habbekrats te koop. Dat is uiteraard ook voor buitenlanders veel interessanter dan de zoveelste manifestatie van de internationale kunst-dictaten. En voor de Nederlanders kun je altijd nog eens in de zoveel jaar een tentoonstelling van die dure troep bij elkaar lenen.
De laatste directeur die dat echt begreep was Sandberg. Die kocht geen buitenlandse prestige-objecten maar maakte onze eigen Cobra- mensen groot. Veel budget was daar niet voor nodig.
En als er nu eens een decennium geen enkel nieuw interessant Nederlands talent is?
Onwaarschijnlijk maar dan is er toch wel een Belg of Braziliaan te vinden die niet al internationaal tot schertsbedragen is opgeklopt? Ja dat vraagt enig talent maar dat mag van al die conservatoren mee een net salaris toch gevraagd worden?
Bovendien kan een museum voor de moderne kunst wat mij betreft alles wat meer dan een eeuw oud is wel verkopen aan collega-musea met een andere functie. Als het een beetje meezit moet het Stedelijk dus zichzelf kunnen bedruipen.