vrijdag 27 juli 2012

rolpatronen in de sportzaal

Door omstandigheden die geheel niet stroken met mijn luie aard breng ik tegenwoordig wekelijks enkele uren door in een krachtsportcentrum. Wat mij daarbij vooral is opgevallen is de strikte segregatie der sexen.
In de zaal waar de duursporten worden beoefend tref je bijna alleen meisjes en dames. Daar wordt gezweet op tredmolens, geploeterd op fietsen en tot uitputtens toe gelanglaufd. Met ingekeerde blik en zonder aanziens des persoons spat het dameszweet in het rond.
In de belendende zaal daarentegen zijn de heren in alle rust bezig om aan diverse apparaten aan hun spierbundels te werken. Omringd door spiegels waarop zij steevast schuins een blik gericht houden om het effect van hun inspanning te bewonderen. Narcisme viert daar hoogtij.
Een wonderlijk wereldje.

dinsdag 24 juli 2012

olympiers aller landen verenigt u

De Olympische Spelen: een corrupt nationalistisch moeras.
De enigen die het begrijpen zijn gelukkig de atleten zelf. Er zijn altijd tienduizenden condooms nodig om de olympiers in liefdevolle strijd te kunnen verenigen. En daar werd niet gekeken naar huidskleur of land van herkomst...

maandag 16 juli 2012

woord zoek

Met het stijgen der jaren gebeurt het steeds vaker dat het woord ons ontvalt. Zo kon ik zojuist pas na 7 minuten het woord "pekelvlees" produceren - een vleessoort die overigens een voortreffelijke combinatie vormt met een eenvoudige pasta met pesto. Het is niet zo dat het woord weg is. Ik ben ervan overtuigd dat alle woorden er nog zijn. Het probleem is dat de zoekmachine met tergende vertraging werkt. (De metaforen voor de werking van ons brein worden komen onvermijdelijk steeds vaker ontleend aan de informatica). Ik heb slijtage aan mijn Google. Waarschijnlijk te veel gezopen in mijn leven.

zaterdag 14 juli 2012

Quatorze juillet

Aardig gewoonte.
Leerde vandaag dat progressieve Amerikanen heden "Bastille-dag" vieren. Een goed moment om te overdenken welke Autoriteiten en Aristocraten je graag feestelijk van hun zetel zou stoten.

dinsdag 10 juli 2012

zondagsschool

Met verbazende regelmaat barst ik nog uit in het gezang:
"Jezus zegt dat hij hier van ons verwacht
dat wij zijn als kaarsjes brandend in de nacht."
Dit is -zover ik weet- het enig blijvend resultaat van de zondagsschool ik die ruim 50 jaar geleden gedurende een half jaar bezocht. Mijn vader had zichzelf ontworsteld aan de gereformeerde kerk maar vond niettemin dat zijn zoon moest kennismaken met het christendom. En zo werd ik ook op zondagmorgen tot schoolgang verplicht. Ik geloof dat het om de doopsgezinde variant ging. En hoewel ik een braaf en goedgelovig jongetje was viel het Woord bij mij op een dorre akker. Geen trauma dus maar wel de eerste ervaring van een prille verliefdheid. De wijze waarop het blonde meisje voor mij haar nekje in gebed voorover boog bracht grote ontroering in mij te weeg. Ondanks deze wereldse verleiding maakte ik na enige tijd bezwaar tegen mijn zondagse verplichting. Dat leidde nog tot pijnlijke momenten. Want als je niet kwam opdagen namen ze aan dat je dus ziek was en kwamen ze een sinasappel brengen. Nadat ik binnen een maand mijn derde zuidvrucht in ontvangst genomen had is vermoedelijk door mijn moeder die uit een ouderwets rood nest kwam aan die vertoning een eind gemaakt.  

vrijdag 6 juli 2012

allons enfants de la patrie

Die Hollande mag dan de uitstraling van een accountant hebben hij voert wel een ouwerwets linkse politiek:
het geld om de armen aan het werk te zetten haal je bij de rijken. Nu Roemer nog.
Liever de Franse Revolutie dan het Rooms-Duitse Keizerrijk.

donderdag 5 juli 2012

klonters in de oersoep

Het is feest in de wereld van de natuurkundigen. Opwinding en champagne: het Higgs-deeltje is gevonden!
Het is in zeker opzicht tragisch dat de kleine kring die begrijpt waar het om gaat, wat het betekent, hooguit 1 procent uitmaakt van de mensheid. De rest kijkt er naar als ganzen naar het onweer.
De politiek wordt gedomineerd door egocentrische ijdeltuiten, de financiele wereld door gokverslaafde psychopaten en LIBOR-criminelen, die met hun grote bek de ene ramp na de andere aanrichten. Maar de wetenschappelijke elite die de wereld fundamenteel heeft veranderd en het lot van de mensheid als geheel heeft verbeterd is in het algemeen de bescheidenheid zelve.
Ze doen zelfs aandoenlijke pogingen om de rest van de mensheid te informeren over het belang en de aard van deze ontdekking: het Higgs-deeltje schijnt te functioneren als bindmiddel en zorgt ervoor dat er klonters in de oersoep kwamen waardoor het heelal kon ontstaan. Zo een vergelijking uit de keuken geeft je het gevoel dat je begrijpt waar het om gaat - maar ik weet wel zeker dat dat een misverstand is.
Hoe dan ook: felicitaties!  

woensdag 4 juli 2012

meer medeleven met obesitas

De uitkomsten van sociaal wetenschappelijk onderzoek lijden meestal aan een hoog open-deur-gehalte.
Maar een enkele keer word je verrast.
In de SPITS, toegegeven niet de meest verheven publicatie, wordt heden aandacht besteed aan het toenemend overgewicht met de alom bekende alarmbellen over hoge kosten en bijkomende ziektes en kortere levensduur. Wel leerzaam zijn een aantal preventieve maatregelen:
Laat je kinderen met hun handen eten. Gepureerd voedsel- en pap-eters hebben 8 keer zo grote kans op overgewicht.
Laat je kinderen bij je in bed kruipen. Als ze dat niet mogen is hun kans op overgewicht drie keer zo groot.
Geef ze nu en dan een snoepje. Als ze dat nooit krijgen vergroot dat juist hun kans op overgewicht met meer dan 20%.
Een ander volgens de Universiteiten van respectievelijk Nottingham, Kopenhagen en Louisiana.
Ik moet toegeven dat ik niet altijd zonder vooroordeel reageer als ik al dat overgewicht door het straatbeeld zie schommelen. Ik hoop dat ik meer medeleven zal opbrengen door het besef dat de getroffene waarschijnlijk als kind niet met eten mocht knoeien en niet bij papa en mama in bed mocht. En dan ook nog geen snoepje krijgen... Ja dan heb je wel wat in te halen.

zondag 1 juli 2012

de macht van de darmbacterie

Onlangs las ik in de krant het nieuwtje dat onze darmbacterien onze stemming en gedrag vergaander dan voorheen vermoed beinvloeden. Helaas kan ik het bericht niet terugvinden maar het verbaasde mij niet.
Altijd al gedacht dat mijn ziel in mijn darmbacterie woonde.
Wel kon ik op Google dit vinden:


De darmbacteriënvan elk menselijk individu blijken qua samenstelling onder te brengen in drie groepen, enterotypes genoemd. Elk enterotype heeft een karakteristieke, stabiele samenstelling van populaties darmbacteriën met kenmerkende eigenschappen. Elke darmbacteriegroep, die vergelijkbaar is met een bloedgroep, is onafhankelijk van woonplaats, gezondheid of leeftijd van de persoon. De ontdekking biedt aanknopingspunten voor een individueel medicinaal en voedingsadvies. Een consortium van onderzoekers uit tien landen, waaronder vier wetenschappers van Wageningen University, onderdeel van Wageningen UR, maakt hun vinding bekend in Nature (on line editie) van 20 april.

Een en ander roept de filosofische vraag op: is de darmbacterie er voor ons of zijn wij er voor de darmbacterie? Zijn wij de top van de evolutionaire pyramide, zoals onze ijdelheid ons ingeeft?
Of zijn wij evolutionair niet meer dan een luxe hotel ter verbetering van de overlevingskansen van onze darmbacterie?
Een ding is zeker: een fikse darmontsteking en diarrhee-aanval laat weinig heel van de illusie van de menselijke waardigheid.