maandag 30 januari 2012

de euro:hoe lang nog 6

Nu Griekenland zijn autonomie braaf heeft ingeleverd aan Duitse banken en Europese burokraten kunnen we meteen verder met Portugal. Dat verkeert nu ongeveer in de toestand van de Grieken een jaar geleden. Als ik het goed begrijp doet de rente op 10 jarige staatsleningen 13%- een volkomen onhoudbaar nivo in een krimpende economie.
Door alle bezuinigingen zitten de Britten trouwens ook nog steeds op een krimp van het BNP van min 4%. En het lijkt aannemelijk dat we binnenkort mogen afscheid nemen van Sarkozy.
Aan de andere kant: er zijn ook her en der wat geluidjes waar te nemen dat misschien, heel misschien al die soberheid en bezuinigen en al dat afknijpen en de broekriem aantrekken (na het redden van de banken ten koste van de burgers) weliswaar moreel zeer verheffend was maar misschien wellicht economisch niet zo bevorderlijk.
Dus wie weet?

zondag 29 januari 2012

oud papier

Het vinden van boeken bijvoorbeeld bij het vuilnis of de papierbak heeft zijn eigen charmes. Je komt eens iets tegen waar je zelf niet aan gedacht zou hebben. Je betreedt een bibliotheek of boekwinkel nu eenmaal onvermijdelijk met een zekere vooringenomenheid. Een gevonden boek draagt de noodzakelijkheid van het toeval met zich.
Ik was dan ook zeer content dat ik bij de papierbak een nog fris exemplaar van Tranen van de krokodil van Piet Vroon vond. Het handelt over de te snelle evolutie van onze hersenen - een onderwerp dat mij zeer interesseert. Dit boek was duidelijk voor mij bestemd.

Het boek opent om niet geheel duidelijke redenen met een wetenschapstheoretische beschouwing. Wij vernemen in wat krampachtig proza dat men in de wetenschap wil verklaren, voorspellen en beheersen. En dat men ook in de wetenschap kampt met vooringenomenheid en vooroordelen. Vervolgens vernemen wij dat er binnen de wetenschap verschillen van mening bestaan. Andermaal geen woord onwaar bij. Je kunt zelfs stellen dat de wetenschap juist door die meningsverschillen blijft groeien.
Maar dan krijgen wij voorbeelden van dergelijke meningsverschillen gepresenteerd. Zo bestaan er binnen de wetenschap verschillen van opvatting tussen astronomen en astrologen.
Pardon?! De voornaamste functie van wetenschapstheorie is nu juist om duidelijk te maken dat astrologie en aanverwante wartaal geen wetenschap is en waarom: kortom afgrenzing. Bij Vroon worden astronomie en astrologie als twee gelijkwaardige stromingen binnen de wetenschap op 1 hoop gegooid.
Dit is geen gewone blunder; het is een kolossale blunder; het Zwarte Gat onder de blunders.
Het is alsof iemand beweert dat er binnen de medische wetenschap verschil van mening bestaat tussen artsen en kwakzalvers. Maar wacht dat is nou precies het tweede voorbeeld dat wij van Vroon krijgen. Waarna hij afsluit met: "Wetenschappen bestaan veelal uit intellectuele circuits die elkaars theorieen en feiten niet of nauwelijks serieus nemen".Als je je probeert voor te stellen wat er in het brein van de auteur omging voel je je IQ voorgoed met 20 punten zakken.

Het is niet mogelijk daarna nog enige mededeling van deze Vroon serieus te nemen of te vertrouwen. Het boek gaat terug waar het vandaan kwam: het oud papier

vrijdag 27 januari 2012

ja/nee/geen mening

Dat boerkaverbod is nou typisch zo een geval dat je je als welwillende burger op het hoofd krabt wat je ervan moet vinden. Natuurlijk zijn die boerkaas verwerpelijk en onderdrukkend, maar verbieden?
En hoe zuiver zijn de motieven van de regering?
Dan lijkt het interessant om te vernemen wat ons hoogste adviesorgaan voor redenen heeft om tegen het verbod te zijn. We hebben dat college van wijzen toch niet voor niks.

Van het NOS journaal:
De Raad van State heeft forse kritiek op het wetsvoorstel van het kabinet om de boerka en andere gezichtsbedekkende kleding te verbieden. De raad vindt dat het verbod in strijd is met de vrijheid van godsdienst en in strijd met de geldende normen om niet te discrimineren. Ook vraagt het belangrijkste adviesorgaan van het kabinet zich af of een boerkaverbod niet een te zwaar middel is."
Tja, wat moeten we daar nu mee?
Die boerka heeft met de vrijheid van godsdienst toch geen moer te maken? Het mag dan net als vrouwenbesnijdenis in bepaalde achterlijke streken in zwang zijn waar toevallig de islam de dominante godsdienst is, maar met dat geloof heeft het verder niks te maken. Zoals al blijkt uit de omstandigheid dat in menig islamitisch land geen boerka te bekennen valt.
Toch heeft het Kabinet dit punt kennelijk zo zwaar genomen dat het verbod wordt uitgebreid tot het verbod op het dragen van gelaatsbedekkende kleding. Net zoiets als het verbod op naaktlopen dus, volgens die slijmjurk van een Donner. Je moet er even opkomen. Ik mag aannemen dat er voor schaatsers met tegenwind en motorrijders een uitzondering zal worden gemaakt?
En "in strijd met de geldende normen om niet te discrimineren"? Wat is dat nu weer voor een halfslachtige formulering? Valt het nu wel of niet onder het relevante artikel  van de Grondwet?
En waarom niet een beroep gedaan op de vrijheid van meningsuiting? Want mij lijkt buiten kijf te staan dat met het dragen van die gelaatsbedekking een opvatting of mening wordt uitgedragen, hoe verwerpelijk die ook mag zijn.
En tenslotte: als een verbod in strijd is met de grondwet is dan geen grondwetsherziening nodig om het verbod door te voeren?
Eerlijkerheidshalve ben ik te lui om het antwoord op al deze juridische vragen uit te zoeken. Maar omdat dit een zaak is die misschien wel vooral vrouwen aangaat, heb ik nog wel de mening gevraagd van een exponent van de gestaalde kaders van het ouwerwetse feminisme. Antwoord: tegen een verbod. En daarna de mening van een jongere dame en die is weer voor een verbod. Allebei natuurlijk met uitstekende argumenten.
En zo blijf je je als burger op de kop krabben.
Enfin we zullen maar aannemen dat dit PVV-stuntje het niet gaat halen.


maandag 23 januari 2012

dijkgraven

Ik kan toch al nooit zo warmlopen voor bestuurlijke vernieuwing. De beoogde of vermeende kwaliteitsverbeteringen en effiencywinsten doen zich in de praktijk zelden voor. Vaak zijn de resultaten zo dramatisch dat men uiteindelijk maar weer op de eerdere schreden terugkeert. Denk aan de 16 Amsterdamse stadsdelen of aan de moloch-scholen in het beroepsonderwijs.
Het grootste deel van de bestuurlijke vernieuwing is niet meer dan ambtelijke veranderdrift.
Maar bestuurlijk gerommel met onze waterschappen bezie ik instinctief helemaal met de grootste argwaan. Ik ben nog altijd Nederlander genoeg om onmiddellijk aan natte voeten te gaan denken.
Het onderhoud van onze dijken is meestal een urgentie op de langere termijn die allicht bezwijkt onder de druk van de met het oog op de verkiezingen verleidelijke prioritering van wegverbreding of zelfs beter onderwijs.
Nee, onze dijken vertrouw ik alleen toe aan de ingenieurs die zijn toegerust met die prachtige benaming: dijkgraven

zaterdag 21 januari 2012

stinkend rijk

Last van jaloezie op mensen die rijker zijn heb ik nooit gekend. Het laat mij volstrekt onverschillig dat ik mijn kleren niet in de P.C. Hooftstraat maar in een tweedehands winkel koop. Ik gun iedereen die er min of meer eerlijk aangekomen is en niet zeurt over de belastingen zijn centen van harte.
Ik ben ook nooit jaloers wanneer ze het uitgeven aan kapitale villaas, kostbare vacanties, ruim bemeten jachten of veel te snelle auto's.
Maar ik voel -ironisch genoeg - een enkele keer wel een steek van afgunst wanneer ze hun geld weggeven. In de negentiende eeuw was dat nog heel gebruikelijk. Artis en het Concertgebouw danken er hun bestaan aan. Een maecenas-rol die nu bijna alleen nog door bedrijven wordt vervuld.
De redding van een historisch gebouw, het behoud van een viool, de oprichting van een levenseindekliniek, dat soort doelen wekt mijn spijtige bewondering voor de donors.

vrijdag 20 januari 2012

Levenseindekliniek 2

Onlangs weer een paar persoonlijke verhalen over negentigjarigen op zoek naar levensbeeindiging gehoord die de gruwzaamheid van abortus in de breinaaldperiode evenaren. Het verraad van artsen en de pijn, machteloosheid, en eenzaamheid van heel oude mensen die zichzelf moeten uithongeren of trachten te verstikken..
Ik lees dan ook tot mijn diepe tevredenheid in Relevant, publikatie van de NVVE, dat de Levenseindekliniek snel van de grond komt. Er is al een half miljoen ingezameld en het accent komt te liggen op mobiele teams, want de meeste mensen willen natuurlijk liefst thuis geholpen worden.

dinsdag 17 januari 2012

Drift

Een enkele keer word ik bevangen door blinde drift. Ik heb er geen studie naar gedaan maar ik kan mij voorstellen dat het vermogen tot driftigheid ooit enig evolutionair voordeel heeft opgeleverd. Als een leeuw of een kannibaal van een andere stam er met je jongste dochter vandoor dreigt te gaan is een razernij met volledig verlies van angst of oog voor zelfbehoud en de beschikbaarheid van onvermoede krachten waarschijnlijk nuttig.
Maar in een moderne kontekst heb je er bepaald meer last dan gemak van.
Zo ben ik bijvoorbeeld veroordeeld tot permanent jurist-mijdend gedrag. Juristen zijn in mijn ervaring volstrekt ongeinteresseerd in waarheid of gerechtigheid. Door training en beroep gedeformeerd willen ze altijd in discussie en die willen ze dan winnen met gebruik van zoveel mogelijk halve waarheden en valse argumenten. Maar ja dat is geen valide reden om ze in elkaar te slaan. Hoewel het voor de zelfgenoegzame ziel van Piet Hein Donner misschien wel eens goed zou zijn.
Waar ik ook geweldig kwaad van kan worden is gebruik van metaforen als het "gevecht tegen" of het "overwinnen van" kanker.met het impliciete verwijt aan de ongelukkigen die eraan bezwijken dat ze niet hard genoeg gevochten hebben. Ik ben zelf een paar maal bestraald en ik kan melden dat je alleen maar kunt berusten in je lot. Hoewel door Karin Spaink, die op meer fronten een heldin is, met de tussen-de oren- mafia al jaren geleden briljant is afgerekend, blijven die formuleringen maar woekeren. En kwaad worden heeft geen enkel nut.

correctie: Eerder per ongeluk Jan Hein Donner (wijlen de schaker) genoteerd, wellicht als gevolg van associatie met zijn van eigen glorie bedwelmde vriend Mulish van wie ik na zijn Cuba-pamflet nooit meer enig woord heb gelezen of boek heb aangeraakt.

maandag 16 januari 2012

de heiligheid van moeder natuur

Bolivia gaat mensenrechten geven aan moeder aarde. Via Immasmartypants:

With the cooperation of politicians and grassroots organizations, Bolivia is set to pass the Law of Mother Earth which will grant nature the same rights and protections as humans. The piece of legislation, called la Ley de Derechos de la Madre Tierra, is intended to encourage a radical shift in conservation attitudes and actions, to enforce new control measures on industry, and to reduce environmental destruction.

The law redefines natural resources as blessings and confers the same rights to nature as to human beings, including: the right to life and to exist; the right to continue vital cycles and processes free from human alteration; the right to pure water and clean air; the right to balance; the right not to be polluted; and the right to not have cellular structure modified or genetically altered. Perhaps the most controversial point is the right "to not be affected by mega-infrastructure and development projects that affect the balance of ecosystems and the local inhabitant communities".


Dit ontroert mij.
Als men zich in de geindustrialiseerde landen al eens zorgen maakt over de klimaatverandering of de natuurwaarden komt men hoogstens tot de erkenning dat er eigenlijk nodig iets aan moet gebeuren maar helaas nu nog even niet. Want eerst moet de economie uit het slop of het past niet in energiebeleid of het is politiek niet haalbaar, als niet de rest van de wereld ook mee doet. Er is altijd wel een reden waarom alleen met veel lippendienst en mondjesmaat maatregelen in de marge kunnen worden genomen.
Al deze excuses zouden de Bolivianen ook moeiteloos en met meer recht van spreken kunnen aanvoeren want ze hebben nog een schat aan ongerepte natuur en ze zijn straatarm.  
Deze stap wordt dan ook niet ingegeven door politieke en economische overwegingen maar door religieuze intuities. Onder een dun laagje vernis van katholicisme leeft nog de oude indiaanse verering van Pachamama- moeder natuur zelf is heilig. 
  

zondag 15 januari 2012

de euro: hoelang nog 5

Soberheid en Zuinigheid - dat was het anti-Keynesiaanse recept dat Europa er weer bovenop moest helpen.
Je kon er natuurlijk op wachten. Inmiddels is ook de credietwaardigheid van Frankrijk al in het geding.

S&P went further, casting doubt on Europe's approach of insisting on tough austerity measures as the main path to restoring financial stability to Europe.
"We believe that a reform process based on a pillar of fiscal austerity alone risks becoming self-defeating".

Het "aanhalen van de buikriem" mag dan de zedenpredikers genoegdoening schenken, de economie wordt er niet mee geholpen. Het zou komisch zijn als het niet zo droevig was.

zaterdag 14 januari 2012

een wonder

Gisteren voor een tweede maal grootvader geworden. Een geboorte is uiteraard een volstrekt gewone gebeurtenis die tienduizenden malen per dag plaats vindt. En die toch een uniek en niet te bevatten wonder is.
Aangezien ik niet bijster geschikt ben voor deelname aan het echte leven - vanwege mijn onvermogen om niet te bedenken wat er allemaal verkeerd kan gaan- ben ik blij dat ik mij nu onbezorgd kan gaan wijden aan het aanbidden van de nieuwgeborene.


P.S.
Overigens ben ik het roerend eens met culturen die mannen taboe verklaren bij bevallingen. Ze kunnen maar beter een weekje worden weggestuurd om een heldendaad naar keuze te gaan verrichten.
Het is niet aanraadzaam de tere mannenziel met de realiteiten van het leven te belasten. Ze zijn er maandenlang van in de war.

woensdag 11 januari 2012

bijna gratis 8: fotografie

Een bezoekje aan het FOAM is natuurlijk steevast een lust voor het oog maar je hoeft om unieke fotografie te zien tegenwoordig de deur niet meer uit.
Het hele Life fotoarchief is op Google gezet. Zie images.google.com/hosted/life.
Persoonlijk vind ik in het bijzonder de serie over de armoede in het zuiden van de VS in de crisisjaren zeer indrukwekkend en van grote schoonheid.
Ook zijn veel schitterende fotoos te bewonderen op Shorpy.

maandag 9 januari 2012

een trieste wanvertoning

Zo heeft Wilders de omstandigheid dat de koningin haar hoofd heeft bedekt in een Saoedische moskee genoemd. Het lijkt mij een verheugend teken dat de rabiate anti-islamisten, blijkbaar bij gebrek aan een beter argument om de aandacht te trekken, met dit machteloze en knullige protest op de proppen komen.
Ten eerste is het niet respectvol tegenover de koningin en daar houden wij niet van. Ten tweede weet iedereen die nog wel eens in een christelijke kerk komt dat je je daarvoor fatsoenlijk kleedt. Ten derde heeft ongeveer de helft van Nederland wel eens in Turkije op vacantie gevierd en bij die gelegenheid zelf volgens voorschrift bedekt een moskee bezocht. Een zwaktebod dus. Komt eindelijk de klad in de PVV?

Update;
Ik zie tot mijn genoegen dat de PVV in de wekelijkse peiling inderdaad 3 zetels kwijt geraakt is. We hoeven ons overigens geen enkele illusie te maken dat de PVV serieus in de problemen is. Wilders is zo behendig geweest om nagenoeg het alleenrecht te verwerven op de anti-Europese emotie en daar kan hij electoraal nog jaren op voort. En populistische beloften als een extraatje voor de AOW-ers gaan er ook altijd in als koek.

didactische vernieuwing

Het is heel goed om in het rekenonderwijs de normale sommen aan te vullen met begripsmatig rekenen van het type: er rijdt een trein van A naar B etc.
In een uithoek van het Zuiden van de VS heeft men nu bedacht dat het natuurlijk nog beter is om dat ook nog eens te integreren met de geschiedenisles.
Zodoende kregen de leerlingen de volgende sommen voorgelegd:
Een slaaf werkt twee dagen, een andere slaaf werkt 3 dagen. Hoeveel werken zij samen?
En ook:
If a slave is whipped twice a day, how many whippings does he get in a week?

En dan zijn er ook nog ondankbare ouders die bezwaar maken tegen deze onderwijsvernieuwing.

vrijdag 6 januari 2012

kluns

De Batavieren kwamen 100 jaar v.C bij Lobith in ons land.... heb ik ooit nog op school geleerd.
Niet dus volgens fotoos met uitleg van het Parool van vandaag. Bij de afgravingen voor de metrolijn is gebleken dat hier 3000 jaar geleden al iemand rondliep met een prachtige bronzen speerpunt en 1000 jaar eerder zelfs al iemand met een al even fraai gevormde stenen bijl.
Ik wou net plechtig gaan beweren dat ik waarachtig niet zou weten hoe je zo een speerpunt moest maken toen het besef tot mij doordrong dat ik natuurlijk evenmin in staat zou zijn om zo een mooie bijl te slijpen.
Ik vrees dat als het aan mij lag de mensheid nog steeds bezweringen mompelend in het bos zou zitten te bibberen. Nou ja misschien bij een vuurtje.
Bescheiden respect en dankbaarheid voor de genialiteit van onze voorouders is dus in mijn geval wel op zijn plaats. De nutteloosheid van intellectuelen.

Teylers museum: de Verlichting als een jong meisje

Het oudste museum van ons land en omdat de oorspronkelijke inrichting bewaard is gebleven ook nog eens het mooiste.
Twee zalen met fossielen die een lust voor het oog zijn en waar de kinderlijke fascinatie voor dynosauriers een volwassen vervolg kan krijgen, verworven in de tijd toen het allemaal nog nieuw en opzienbarend was en opgesteld in vitrines die fraaie staaltjes van meubelmakershandwerk zijn. En dan de zalen met alle al even fraai uitgevoerde instrumentarium van de toen nog piepjonge moderne wetenschap waarover de geinteresseerde burger zich kon komen verwonderen, zoals Maagdenburger halve bollen, vroege ontwerpen van de stoommachine en de grootste elektriseermachine ter wereld.
Er is in het nieuwe gedeelte is op dit moment ook nog een tentoonstelling gewijd aan Claud Lorrain. Zijn tekeningen evenaren in schoonheid zelfs de liefdevolle detaillering van de door de natuur in steen geetste afbeeldingen van beenvissen.

Het was er trouwens erg druk. Dat juich ik natuurlijk toe maar herinnerde mij ook met nostalgie aan de tijd dat je tijdens een urenlang bezoek maar een stuk of drie andere bezoekers tegenkwam en 1stoffige suppoost.

woensdag 4 januari 2012

Rechts Amerika (updates)

Zo een twee partijenstelsel levert wonderlijke coalities op is gisteren in Iowa maar weer eens gebleken. Zo bestaat de Republikeinse partij blijkbaar uit drie ongeveer gelijkwaardige stromingen.
De lobby van Wallstreet, die ons deregulering van de banken en economische rampspoed heeft bezorgd, steunt de gladde Romney. Daarbij horen tevens de neoconservatieven, die ons de oorlog in Irak hebben bezorgd en die nu liefst vandaag nog Iran willen bombarderen.
Dan heb je de Staphorst variant, een soort SGP met racistische trekjes geleid door de ongelukkige Santorum (die als beloning voor zijn rabiate opstelling tegenover homosexuelen is opgezadeld met een klein Google-probleem dat voor veel gegniffel op het internet zorgt).
Tenslotte nog de libertaire stroming onder de geriatrische Ron Paul die opkomt voor de "vrijheid" van federale staatsbemoeienis maar dan vooral de vrijheid om anderen op regionaal niveau naar hartelust te discrimeren en te onderdrukken.
Maar deze wonderlijke bedgenoten zullen straks weer een enthousiaste eenheid vormen want er is maar 1 ding echt belangrijk: die nikker uit het Witte Huis krijgen.

update 20 januari;
Hoe kon ik nou toch de Teaparty vergeten? Deze vierde stroming bleef in Iowa nog enigszins onzichtbaar doordat hij verdeeld was over Gingrich, Bachmann en Perry. Maar is in South Carolina onder de bezielende leiding van een van de grootste schoften van de amerikaanse politiek weer volledig in beeld.
De Republikeinen lijken nu te mogen kiezen tussen een Mormoonse Aasgier-kapitalist en een corrupte racist die tweemaal een ziek geworden echtgenote inruilde voor een frisser exemplaar. Echt een partij van Waarden en Normen.

update 2 februari,
Na Florida is wel duidelijk dat degene met het meeste geld de nominatie gaat winnen. En dat is natuurlijk de aasgier-kapitalist, die Wallstreet en de andere superrijken nog eens een belastingverlaging belooft.

maandag 2 januari 2012

Internet als bron van kennis, hoop en vrijheid

Wij zijn het jaar enigszins apocalyptisch geeindigd met het aankondigen van het einde van de geschiedenis als kapitalistische hebzucht, religieuze kortzichtigheid en nationalistisch eigenbelang hun beloop zouden krijgen.
Laten we het nieuwe jaar hoopvol beginnen.
De menselijke vindingrijkheid heeft in de afgelopen decennia een wereldhistorisch volstrekt nieuw fenomeen voortgebracht dat die onvermijdelijk lijkende doemscenario's kan doorbreken. Internet en de diverse bijproducten ervan als zoekmachines en netwerken lijken minstens even revolutionair te gaan worden als de uitvinding van de boekdrukkunst. Of zijn dat eigenlijk nu al en niemand kan voorspellen wat  de komende jaren nog aan nieuwe vindingen gaan opleveren.
Geen originele gedachte natuurlijk. Het barst op het internet van de observaties als deze van Andrew Sullivan:  
The increasingly connected global consciousness, the awareness of how others live in the same moment as you subsist, the globalization of thought and interaction, the power of peer-to-peer communication: all these led to a shift in power from the top to the bottom.
Er is hoop als de geschiedenis niet langer alleen de wederwaardigheden van de machthebbers en onderdrukkers behelst maar ook de ongecensureerde belevenissen van alle mensen.