zondag 9 oktober 2011

Spinoza

Waarschijnlijk is dit de meest revolutionaire zin ooit opgeschreven:
Now seeing that we have the rare happiness of living in a republic, where everyone's judgment is free and unshackled, where each may worship God as his conscience dictates, and where freedom is esteemed before all things dear and precious, I have believed that I should be undertaking no ungrateful or unprofitable task, in demonstrating that not only can such freedom be granted without prejudice to the public peace, but also, that without such freedom, piety cannot flourish nor the public peace be secure.

Tragisch is dat dat eigenlijk nu nog steeds zo is.
In een tijd waarin de Paus nog steeds het gebruik van condooms in Africa probeert te verhinderen (behalve voor homosexuelen met AIDs want die kunnen toch geen kinderen krijgen), waarin Israel met alle geweld wil worden erkend als Joodse Staat in weerwil van de demografische realiteit, menig land gebukt gaat onder de Sharia en de gouverneur van Texas gebedsdagen organiseert om regen af te smeken met de implicatie dat ieder die niet meebidt schuldig is aan de droogte, is deze zin nog steeds even revolutionair.

Kamperen ,,,,, maar waar?

Dat kamperen op het Damrak daar zal het wel niet van komen.
Naar ik begrijp zat bij de beurs ook eigenlijk het probleem niet. Maar bij de risicobelustheid en winstgeilheid van de banken en de kredietbeoordelaars en bij de lafheid van de toezichthoudende centrale banken (onze mummel mummel Wellink en de ECB). En zijn vooral de pensioenfondsen er in gestonken.
De mensen hebben er al in berust dat ze voor die schade mogen opdraaien door fijn 2 jaar langer te werken.
Maar we zijn nog in geen jaren uit het slop en Peak Oil begint zich al af te tekenen. Dus van Kamperen kan het nog wel komen - alleen waar is nog onduidelijk. Bij de Hulp voor Onbehuisden?
We leven kortom in interessante tijden. Een troost: in grote delen van de rest van de wereld (Brazilie, China, India) gaat het beter dan ooit of sinds eeuwen.

zaterdag 8 oktober 2011

arrogante uitdeukers

Vanmorgen op de radio: de Nederlandse belastingbetalers hebben nog steeds 30 miljard van de banken tegoed.
Maar de bonuskultuur woekert alweer als vanouds. En de regulering om herhaling te voorkomen is nog steeds niet van de grond gekomen. Er wordt ook nog niet meer verwacht dat de politiek nog serieus zal durven ingrijpen. Het blijft dus nog steeds privatisering van de winsten en socialisering van de verliezen geblazen. Sterker nog hoe groter de verliezen hoe hoger de bonussen lijken te worden.
Na de val van de muur hebben die corporatistische uitbuiters alle schaamte opzij gezet en zijn een sluipende klasseoorlog begonnen.
Wanneer krijgen we hier eindelijk Bezet het Damrak?

vrijdag 7 oktober 2011

reclame

Een van de wonderen van het internet is toch wel dat ik onmiddellijk na plaatsing van het onderstaande bericht de volgende mededelingen aan mijn broek kreeg:

Kind Hyperactiviteit ADHD (een natuurlijk geneesmiddel)
50% korting op musicals
Gratis Juridisch advies
Landelijke Meubels

Ik aarzel of ik dit nu griezelig of indrukwekkend vind.

Rap

De kleuterschool gaat mee met de tijd.
Het volgende (auteur mij onbekend) dient te worden vertolkt in het agressieve staccato van de rap. Bij voorkeur door een aanbiddelijk meisje van 5 in haar prinsessenjurk.

Halloo
Mijn naam is O
'k Heb een aardappelneus
En een fietsenrek
En ik werk in een knopjesfabriek.

Komt een Bob naar me toe
Die zegt O
Heb jij een drukkoo?

Ik zeg Nee
Breng je arm (been, neus, duim, etc.) naar de knop ....etc.

cool

Ik begrijp heel goed dat het cool kan zijn om in een oude kapotte spijkerbroek met opgestroopte pijpen te lopen. Signaal: nonchalence en ik doe niet mee aan die mode-onzin.
Maar dan moet je hem wel even zelf een paar jaar dragen of desnoods voor 3 euro tweedehands kopen.

Maar hoe het cool kan zijn om een volkomen stukgesleten spijkerbroek nieuw aan te schaffen voor de somma van 98 euro gaat mijn verstand volstrekt te boven. Dan ben je toch wel een enorm sukkelig slachtoffer van de modeindustrie.

woensdag 5 oktober 2011

een bijtertje

Een geblondeerd keffertje scheldt de leider van de grootste oppositie (nou ja oppositie?) partij voor bedrijfspoedel van het kabinet - en de man is politiek uitgespeeld en kan zijn biezen wel pakken. Effectief is het monstertje wel.