Posts tonen met het label nostalgie. Alle posts tonen
Posts tonen met het label nostalgie. Alle posts tonen

zondag 20 mei 2012

Rialto - ach het verleden

In Rialto voor een charmante film over opstandige moeders en vrouwen in een door religie gespleten dorp in Libanon. En natuurlijk is alles er veranderd, verbouwd en verbeterd. Maar op een ongrijpbare manier is de atmosfeer nog het hetzelfde als dertig jaar geleden toen ik er wel met mijn dochters kwam voor fijne kinderfilms.
Nog 25 jaar eerder kwam ik er op Luilak. De gemeente organiseerde er voor de opgeschoten jeugd gratis film om half 7 uur in de hoop straatsschenderij te voorkomen. Niet dat die van mijn kant te verwachten was: veel te scheiterig en moralistisch. Wel verstrekte mijn moeder ons oude pannedeksels en daarmee dorst ik wel flink lawaai te maken. Maar de echte overtuiging ontbrak mij.
En wat voor films ze op die dag draaiden staat mij niet meer bij. Tekenfilms waarschijnlijk. En de dikke en de dunne.

zondag 25 maart 2012

Tourisme naar het verleden

Er is geen enkele reden om nostalgisch terug te zien op het verleden. Nog los van onze medische en technologische verworvenheden is ook de staatsinrichting in het verleden zelden aantrekkelijk behalve als men toevallig als prins geboren werd.
Maar sommige tijden of culturen lijken wel opwindend of maken op zijn minst nieuwsgierig. Ik zou bijvoorbeeld best eens een maand op vacantie willen naar het Italie van de Renaissance.
Of naar het Athene van Pericles, Socrates en Euripides. Athene was, afgezien van de slavernij, democratisch en egalitair genoeg om de diepe haat en verachting op te wekken van een arrogante aristocraat als Plato, die in zijn Staat dan ook als ideaal een totalitaire standensamenleving voorstelt. Waarschijnlijk was het dus in het Athene van die tijd voor een gewone burger zo beroerd nog niet.
En wat te denken van Minoisch Kreta? In de enthousiaste beschrijving J.J. Norwich in The Middle Sea:
This extraordinary civilisation -talented, cultivated and extremely rich- ruled an empire of the Aegean and until around 1400 B.C. exercised a powerful influence over the whole eastern Mediterrenean, ....It must have been fun to be a Minoan. The objects that they left behind them give the impression of a happy, peaceful, carefree people; secure enough to leave their cities unwalled.....Their clothes were elaborate- sometimes almost fantastical - with a good deal of toplessness, their jewellery of dazzling golden filigree. They enjoyed a degree of luxury unprecedented in history....They mistrusted all things military. They made love, not war.
Het is de vraag of wij dit fraaie beeld niet vooral danken aan onze onwetendheid maar toch stemt het vrolijk dat de geschiedenis misschien niet altijd en alleen maar ellende heeft betekent.
Maar het liefst zou ik een kijkje nemen bij - nog ouder en geheimzinniger- de Indus vallei cultuur. Wij hebben het over 3000 v. C. en hierover weet men bijna niets behalve dat de grote stedelijke complexen een geavanceerd rioleringsstelsel kenden. En dat zij naast veel ander waardevols misschien al yoga hadden uitgevonden. En dat men alleen burgerwoningen gevonden heeft en badhuizen en graanopslagplaatsen maar  geen paleizen en kerkgebouwen! De bestuursinrichting is onbekend maar denk eens in: geen paleizen en tempels- dat niveau van beschaving hebben wij, ook nu nog, nooit meer bereikt.