Yoga en het hogere 2

Het ontbreken van een ziel (zie yoga 1) neemt niet weg dat ik best open sta voor sommige van de (gezondheids) claims die in kringen van de yoga beoefenaars gemaakt worden.
Zo lijkt het mij heel plausibel dat de beoefening van de asanas de werking van de sommige klieren kan stimuleren en dat dit zou kunnen leiden tot veranderingen in de gemoedstoestand. Die hormonen, dat weet wat.
Er zijn ook wetenschappelijk onderbouwde bevindingen dat dagelijks driekwartier joggen even effectief is tegen depressies als de heden beschikbare anti-depressiva. Hetgeen het probleem overigens alleen maar verplaatst naar de vraag: hoe krijg je een depressieve patient zover dat hij dagelijks een klein uur gaat hardlopen?
Maar er is geen reden om aan te nemen dat yoga niet even effectief zou kunnen zijn als hardlopen.
Zo schijnt het ook mogelijk te zijn door middel van ademhalingsoefeningen de bloeddruk te verlagen - al zijn mijn eigen pogingen in die richting vergeefs gebleken.
En laatst was er nog aardig wat ophef in de krant over het gerucht dat menig dame tijdens de yogabeoefening werd overweldigd door spontane orgasmes.
Ik wil zelfs wel aannemen dat er mensen zijn die tijdens de beoefening van yoga een religieuze ervaring beleven. Naar verluid kan men in het moderne hersenonderzoek door het stimuleren van een bepaald gedeelte van het brein instant mystieke ervaringen en religieuze belevenissen oproepen. Terwijl allang bekend is dat de zogenaamde bewustzijnsverruiming die optreedt bij het gebruik van drugs feitelijk een bewustzijnsvernauwing behelst door middel van het uitschakelen van een deel van de hersenen.
Ik zal dus niet aanvechten dat het sommigen kan lukken om door manipuleren van de ademhaling tot vergelijkbare resultaten te komen.
Maar ik heb wel kanttekeningen bij de geldigheid van yoga als spirituele weg als het in feite gaat om manipulering van hersendelen door regulering van de toevoer van zuurstof naar het brein.

yoga en het hogere

'You are old, Father William,' the young man said,
    'And your hair has become very white;
   And yet you incessantly stand on your head--
    Do you think, at your age, it is right?'

   'In my youth,' Father William replied to his son,
    'I feared it might injure the brain;
   But, now that I'm perfectly sure I have none,
    Why, I do it again and again.'

De meeste ochtenden begin ik de dag met enkele op yoga geinspireerde rek en strekoefingen.
Vast onderdeel: een paar minuten op het hoofd staan.
Anders dan Carrols father William laboreer ik aan het op geen enkele medische kennis steunende geloof dat de extra bloedtoevoer mijn brein zal opfrissen en de spinnenwebben van de nacht zal wegvagen.

Toch is het tussen yoga en mij niet echt wat geworden.
Yoga is vooral een spirituele weg die ons voert naar "the inner recesses of our soul" zoals ons Iyengar meedeelt en trouwens eigenlijk elke publicatie over yoga.
Kijk daar zit hem nou de kneep. Zoals Father William zeker wist dat hij geen brein had zo ben ik op mijn beurt zeker dat ik geen ziel heb. Nergens te bekennen. Laat staan dat ik enig contact onderhoud met een AL-ziel.
Het blijft bij mij dus bij met aandacht uitgevoerde strekoefeningen.