vrijdag 24 februari 2012

bril

Sinds een jaar of tien (of is het al weer 15?) draag ik een bril.
En ik weet dat ook wel dat ik dankbaar moet zijn dat ik niet zoals mijn voorvaderen, zonder ergens de details van te zien, half tastend door het leven hoef te gaan. Maar ik heb mij er nog steeds niet mee verzoend. Het is een bron van permanente ergernis op mijn neus, hij zit mij in de weg. Mijn coordinatievermogen is volgens mij verminderd - er sneuvelt meer glaswerk. Ik kijk door een raam naar buiten- opgesloten. En je hele kop gaat er naar staan. Luie oogspieren? Dus hem afzetten hem afzetten is ook geen gezicht. Enfin, een brillengezicht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten