De mijne is het lezen van dieetboeken.
Niet omdat ik mij bekommer om die paar kilo die ik te veel weeg.
Maar omdat ik dol ben op al die prachtige speculaties over de prehistorische oermens en zijn vermeende eetpatroon waaruit dan apodictisch wordt afgeleid wat wij moeten eten: veel vlees, nee uitsluitend ongekookt voedsel, rauwkost en noten, geen additieven, de magnetron is de uitvinding van de duivel, nee geen tarwe en andere koolhydraten. Afhankelijk van de heilsboodschap van de auteur.
Zonder dat ooit in overweging wordt genomen dat de levensverwachting van die gezonde oermens waarschijnlijk 35 jaar was.
Ook hou ik veel van de baarlijke nonsens van bijvoorbeeld Sonja eierkoek Bakker met haar light producten.
Maar toch en aan de andere kant .... de dieetboeken voorzien in een reeele behoefte.
Onze medici handelen curatief en alleen preventief in een generale zin (vaccinatie, protocollen voor verhoogd cholestorolgehalte, hygiene etc.). Voortreffelijk want daarmee is onze levensverwachting verdubbeld. Maar in het persoonlijk welbevinden en de optimalisering van de gezondheid van hun patienten zijn ze nauwelijks geinteresseerd. Het zit niet in de opleiding en ze zijn op dit terrein dus onkundig en conservatief ( de schijf van vijf) en toegegeven ze krijgen ook niet de tijd en de middelen.
Ze zijn nog wel bereid om het roken te ontraden maar voor de informatie dat je, als je toch zo stom bent, beter maar wel vitamine c kan slikken heb je een dieetboek of het internet nodig. En zo is wat de mensen zelf aanmodderen een miljarden industrie geworden voor de drogisterijen in ons land.
En voor wat mijzelf betreft: ik eet als ik al die aanbevelingen lees -helaas slechts tijdelijk- wel degelijk een appeltje meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten