Het is mij een raadsel. De kroket is in Nederland zelfs onder culinair geschoolden een soort heilige koe. Iemand als Johannes van Dam wijdt er serieus kwaliteitsonderzoek aan. Dat is misschien nog te billijken, maar de vaak positieve uitkomst al weer een stuk minder. Zelfs top-koks generen zich niet om toe te geven dat ze er graag een eten van dit of dat merk.
Hoe krijgen ze die dingen in hemelsnaam door hun keel?
Zelf ben ik op leeftijd en is mijn smaak dus al flink achteruit gegaan. Bovendien rook ik stevig. Dus ik neem op voorhand aan dat ik hoogstens half zoveel proef als voornoemde experts maar ik heb al in geen jaren meer dan een halve kroket naar binnen kunnen krijgen. Die dingen zijn steevast bremzout en smaken naar een overmaat aan mosterd, lavas en goedkope ham. En vet dus.
Je zou bijna gaan twijfelen aan de smaak-papillen van al die twee-sterren "torentjes op een bedje van..." bouwers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten