zondag 17 juni 2012

ziekte en koeien

Wanneer ik gebukt ga onder een lichte bronchitis of een stevige griep pleegt mijn verstandelijk niveau te dalen naar dat van de koe - een dier dat gekenmerkt wordt door een lichte nieuwsgierigheid en een prijzenswaardige voorliefde voor Mozart (zoals afgemeten aan de melkproductie) maar dat weinig anders heeft te melden dan: boeh.
Des te groter mijn respect voor de kunstenaars uit vroeger eeuwen die, gekweld door de meest verschrikkelijke kies-pijnen, tbc of syfilis en en niet minder door de barbaarse medicijnen die toen beschikbaar waren (zoals Heine en Schubert), niettemin wonderbaarlijke kunstwerken tot stand brachten.

Overigens geen kwaad woord over de koe. Een dier met hele lieve wimpers. Dat bij het er-uit-fokken van de agressie ook een deel van haar natuurlijke intelligentie is gesneuveld kan zij ook niet helpen. En nieuwsgierig is zij nog steeds. Als jongetje ben ik ooit met mijn broer gaan vissen. Wij hadden begrepen dat een emmer met een dweil erover een onmisbaar attribuut was - voor het geval je een vis zou vangen.
Probeer dat maar eens in een wei vol koeien: die emmer moest en zou worden omgegooid om te kijken wat er onder de dweil zat. na drie keer hebben we dat van die dweil maar opgegeven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten