Het oudste museum van ons land en omdat de oorspronkelijke inrichting bewaard is gebleven ook nog eens het mooiste.
Twee zalen met fossielen die een lust voor het oog zijn en waar de kinderlijke fascinatie voor dynosauriers een volwassen vervolg kan krijgen, verworven in de tijd toen het allemaal nog nieuw en opzienbarend was en opgesteld in vitrines die fraaie staaltjes van meubelmakershandwerk zijn. En dan de zalen met alle al even fraai uitgevoerde instrumentarium van de toen nog piepjonge moderne wetenschap waarover de geinteresseerde burger zich kon komen verwonderen, zoals Maagdenburger halve bollen, vroege ontwerpen van de stoommachine en de grootste elektriseermachine ter wereld.
Er is in het nieuwe gedeelte is op dit moment ook nog een tentoonstelling gewijd aan Claud Lorrain. Zijn tekeningen evenaren in schoonheid zelfs de liefdevolle detaillering van de door de natuur in steen geetste afbeeldingen van beenvissen.
Het was er trouwens erg druk. Dat juich ik natuurlijk toe maar herinnerde mij ook met nostalgie aan de tijd dat je tijdens een urenlang bezoek maar een stuk of drie andere bezoekers tegenkwam en 1stoffige suppoost.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten