maandag 28 november 2011

Karel en het optillen van jongedames

Tot dusverre heb ik 1 maal een opmerking geplaatst op deze blog bij nader inzien enkele dagen later verwijderd.
Ik vond achteraf dat de tekst ten onrechte leek te pretenderen dat ik enig verstand heb van ballet terwijl dat in werkelijkheid in het geheel niet het geval is. Bovendien zou het bericht het misverstand kunnen wekken dat ik iets tegen homosexualiteit heb hetgeen evenmin het geval is.
Toch kostte mij dat verwijderen enige moeite want ik was gehecht aan de openingszinnen.

Toen ik rond de 12 jaar was vatte ik het plan op om op balletles te gaan. Ik had op enige manier de indruk gekregen dat je voornaamste functie dan was om aantrekkelijke, lenige meisjes in de lucht te tillen. En dat leek mij wel een aardige bezigheid.
Mijn vader die uiteraard wat wereldwijzer was vond het beter dat ik op basketbal ging. Geen nood, er is in mij geen groot danser verloren gegaan: ik kan nog geen 3 passen achtereen onthouden- laat staan een hele choreografie- en ik word al misselijk als 1 keer om mijn as draai. Met het basketbal is het trouwens ook niet echt wat geworden.

Ik was er aan gehecht ten eerste vanwege het autobiografisch element: het was voor het eerst sinds vele decennia dat ik mij dit herinnerde en de reactie van wijlen mijn vader toen wij dit bespraken.
Ten tweede vanwege het nuchtere Karel van het Reve-achtige zinnetje: "En dat leek mij wel een aardige bezigheid."
Een soort hommage dus. En in mijn geval eigenlijk nog oneerlijk ook. Want ik zou die bezigheid natuurlijk helemaal niet "aardig" gevonden hebben maar veeleer opwindend, spannend en zelfs een beetje angstaanjagend.
Ik blijf nu natuurlijk wel met de vraag zitten of van het Reve wel altijd helemaal eerlijk was als hij zulke zinnetjes opschreef?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten