Het ontbreken van een ziel (zie yoga 1) neemt niet weg dat ik best open sta voor sommige van de (gezondheids) claims die in kringen van de yoga beoefenaars gemaakt worden.
Zo lijkt het mij heel plausibel dat de beoefening van de asanas de werking van de sommige klieren kan stimuleren en dat dit zou kunnen leiden tot veranderingen in de gemoedstoestand. Die hormonen, dat weet wat.
Er zijn ook wetenschappelijk onderbouwde bevindingen dat dagelijks driekwartier joggen even effectief is tegen depressies als de heden beschikbare anti-depressiva. Hetgeen het probleem overigens alleen maar verplaatst naar de vraag: hoe krijg je een depressieve patient zover dat hij dagelijks een klein uur gaat hardlopen?
Maar er is geen reden om aan te nemen dat yoga niet even effectief zou kunnen zijn als hardlopen.
Zo schijnt het ook mogelijk te zijn door middel van ademhalingsoefeningen de bloeddruk te verlagen - al zijn mijn eigen pogingen in die richting vergeefs gebleken.
En laatst was er nog aardig wat ophef in de krant over het gerucht dat menig dame tijdens de yogabeoefening werd overweldigd door spontane orgasmes.
Ik wil zelfs wel aannemen dat er mensen zijn die tijdens de beoefening van yoga een religieuze ervaring beleven. Naar verluid kan men in het moderne hersenonderzoek door het stimuleren van een bepaald gedeelte van het brein instant mystieke ervaringen en religieuze belevenissen oproepen. Terwijl allang bekend is dat de zogenaamde bewustzijnsverruiming die optreedt bij het gebruik van drugs feitelijk een bewustzijnsvernauwing behelst door middel van het uitschakelen van een deel van de hersenen.
Ik zal dus niet aanvechten dat het sommigen kan lukken om door manipuleren van de ademhaling tot vergelijkbare resultaten te komen.
Maar ik heb wel kanttekeningen bij de geldigheid van yoga als spirituele weg als het in feite gaat om manipulering van hersendelen door regulering van de toevoer van zuurstof naar het brein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten