Engeland is ook heden nog, naar het schijnt, in niet geringe mate een standensamenleving. Als je niet op Eton gezeten hebt heb je eigenlijk de boot al gemist. De politieke en financiele top wordt gerecruteerd uit een heel klein groepje. Als ik mij niet vergis hebben de huidige regeringsleiders en de oppositieleider zelfs in dezelfde klas gezeten.
Wij Nederlanders hebben dat niet. De samenleving is wat meer egalitair en de standsverschillen misschien mede door de verzuiling wat diffuser. Maar gelukkig voor ons soort mensen hebben wij nog altijd het categoriaal gymnasium.
Ongeveer elke dertig jaar breekt een bescheiden debatje uit over het curriculum van het gymnasium. Al dat Grieks en Latijn is dat nog wel van deze tijd? Wat dient het nog voor doel? Dan volgt wat zwaarwichtig zuchten over de bakermat van onze beschaving en de wortels van onze cultuur. Terwijl ook in mijn tijd, een kleine 50 jaar geleden, al geen enkele abiturient van onze gymnasia in staat was meer dan 10 regels per uur van een Griekse tragedie te vertalen. Zodat aan het eind van het jaar niemand enig benul meer had waar het eigenlijk over ging. Dat ding eens even in 3 uur in het Nederlands lezen was een revolutionaire gedachte die bij niemand opkwam. En de voornaamste waarden die werden overgedragen waren geestelijke luiheid en de misplaatste arrogantie tot de culturele elite te behoren. En het eindresultaat van al het zuchten is dat er weer een uurtje latijn minder wordt gegeven en er verder helemaal niets verandert.
Want het curriculum zal al die ouders, die hun kind zo fanatiek op het gymnasium geplaatst willen zien dat er kleine opstand in de betere kringen uitbreekt als er niet genoeg plaatsen zijn, volstrekt worst wezen.
Waar het om gaat is dat het gymnasium de enig overgebleven categoriale school is. Geen scholengemeenschap waarin kinderen uit alle delen en lagen van de bevolking, een dwarsdoorsnede van de samenleving, het met elkaar moeten zien te rooien.
Nee een fijn reservaat waar kinderen uit het juiste milieu, met het juiste nivo en de juiste achtergrond veilig kunnen samenkomen. Natuurlijk we zijn progressief en niet poenig dus de bovenkant van de middenklasse is goed genoeg en zo nu en dan een allochtoon staat ook wel fleurig in de klas als de vader bijvoorbeeld arts is en de moeder advocaat, maar verder blijven we graag onder ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten